Wydawca treści
Biegi na orientację
Lubisz biegać, ale znudziło ci się bicie rekordów prędkości? Spróbuj czegoś nowego. W biegach na orientacje równie ważna co sprawne nogi i płuca jest głowa.
O co chodzi w biegu na orientację? O jak najszybsze przebycie określonej trasy wyznaczonej punktami kontrolnymi. Którędy zawodnik pokona dystans pomiędzy kolejnymi punktami, zależy tylko od niego: jego sprawności poruszania się w terenie, zmysłu orientacji i strategii. Do pomocy ma - coraz bardziej zapomniane w dzisiejszych czasach nawigacji satelitarnych - mapę i kompas. Żeby ukończyć zawody, musi zaliczyć wszystkie punkty w odpowiedniej kolejności. Swoją obecność w tych miejscach potwierdza na karcie startowej lub, coraz częściej, na specjalnym chipie.
Historia z armią w tle
Biegi na orientację wywodzą się ze Skandynawii. Pierwsze zawody zorganizowano jeszcze w XIX w. w Norwegii. Początkowo dyscyplina cieszyła się niewielkim zainteresowaniem i startowali w niej głównie wojskowi. Dla cywilów, w czasach gdy sport nie był tak popularny, jak dziś, pokonanie dwudziestokilometrowych tras było zbyt wielkim wyzwaniem. Dopiero kiedy skrócono dystans orienteering stał się popularniejszy wśród amatorów. W latach trzydziestych XX w. rozegrano pierwsze zawody międzynarodowe, a po drugiej wojnie światowej biegi na orientację zaczęto uprawiać poza Skandynawią, w 1961 r. powstała Międzynarodowa Federacja Sportów na Orientację, a pięć lat później odbyły się pierwsze mistrzostwa świata.
Dziś ten sport wciąż najpopularniejszy jest w Europie. Nieco mniejszym zainteresowaniem cieszy się w Ameryce Północnej, Wschodniej Azji i Australii.
Chociaż jest dyscypliną olimpijską, nigdy nie znalazł się w programie igrzysk. I pewnie długo nie znajdzie. Biegów na orientację w zasadzie nie sposób pokazać w telewizji ze względu na zbyt rozległy teren rozgrywania zawodów. Z tego samego powodu oraz tego, że biegi zazwyczaj organizowane są w lesie, trudno oczekiwać tłumu kibiców. Pomimo tej niemedialności, popularność orienteeringu rośnie, a na największych zawodach startuje nawet 25 tys. biegaczy. To liczba porównywalna z frekwencją na największych maratonach na świecie.
O co w tym chodzi?
W biegu na orientację bardzo ważna jest mapa, ale nieco inna od tych używanych podczas leśnych wędrówek. Podstawowa różnica polega na tym, że lasy oznaczone są na niej różnymi odcieniami zieleni. Im ciemniejszy kolor, tym gęstszy las, a więc poruszanie się w nim trudniejsze. Takie oznaczenia pomagają zdecydować czy lepszym rozwiązaniem będzie bieg najkrótszą trasą przez gęstwinę, czy lepiej trochę nadłożyć drogi i pokonać trasę przez rzadsze zarośla.
Reszta oznaczeń przypomina te powszechnie używane. Niebieskie elementy to obiekty wodne: rzeki, strumienie, jeziora, bagna czy studnie. Brązowe poziomnice obrazują ukształtowanie terenu: góry, pagórki, muldy, jary itp. Czarne znaczki pokazują charakterystyczne obiekty, np. głazy, myśliwskie ambony czy np. jaskinie.
Skala map używanych w orienteeringu jest dużo mniejsza niż turystycznych, zwykle 1:15000 lub 1:10000 (1 cm na mapie odpowiada 150 lub 100 metrom w terenie), a w wypadku biegów sprinterskich - nawet mniej niż 1:5000. Oczywiście nie obejdzie się tez bez kompasu. To dzięki niemu można ustawić mapę względem północy, a także przemieszczać się pomiędzy punktami kontrolnymi na azymut.
Punkty kontrolne podczas biegu na orientację oznaczone są tzw. lampionami. To biało-pomarańczowy lub biało-czerwony znacznik w kształcie sześcianu. Każdy z punktów ma swój kod.
wyposażony jest też w perforator, za pomocą którego uczestnik oznacza kartę startową lub, coraz częściej, elektryczny czujnik, który rejestruje chip zawodnika.
Naturalnie w lesie
Najpopularniejszym biegiem na orientację jest bieg klasyczny (nazywany też długim). W równym stopniu sprawdza on techniki orientacji, co sprawność i wytrzymałość zawodnika. Pokonanie trasy zajmuje zwycięzcom około 75-90 minut. Biegi średniodystansowe nastawione są przede wszystkim na dobrą nawigację. Najlepsi kończą je mniej więcej w pół godziny. W biegu sztafetowym wygrywa ta - najczęściej trzyosobowa - drużyna, której zawodnicy po kolei zaliczą jak najszybciej i bezbłędnie swoje trasy. Organizuje się także biegi sprinterskie, nocne, długodystansowe czy punktowe, w których trzeba w określonym czasie zaliczyć jak najwięcej punktów kontrolnych.
Naturalnym terenem do uprawiania biegów na orientację są lasy. Dlatego też Lasy Państwowe postanowiły przyjść z pomocą miłośnikom tej dyscypliny. W 2011 r. Ogólnopolski Komitet Organizacyjny Biegu na Orientację Leśników przedstawił koncepcję Zielonego Punktu Kontrolnego. Chodzi o zainstalowanie w lasach lub parkach stałych punktów kontrolnych, które umożliwiłyby bieg w dowolnym czasie. Takie standaryzowane punkty mają logo właściciela, zarządcy terenu lub sponsora, plakietki z symbolem orienteeringu, kasownik (perforator) kart kontrolnych oraz kod kreskowy umożliwiający elektroniczne potwierdzenie obecności zawodnika. Do tego zarządcy terenu przygotowują znormalizowane mapy do orienteeringu, które uczestnicy biegu będą np. mogli ściągnąć z internetu.
Do tej pory powstało ponad czterdzieści projektów Zielonych Punktów Kontrolnych w Lasach Państwowych. Są takie na terenie nadleśnictw: Krynki, Bytów, Przedborów, Olsztynek, Wieruszów, Maskulińskie, Spychowo, Brynek, Gdańsk, Mielec, Strzebielino, Hajnówka, Lipka, Woziwoda, Miękinia, Elbląg, Dojlidy, Solec Kujawski, Supraśl, Krasnystaw i Augustów. Ich wykaz można znaleźć na stronie www.zielonypunktkontrolny.pl.
Najnowsze aktualności
Zanocuj w Lesie od dziś po nowemu
Zanocuj w Lesie od dziś po nowemu
Od dziś miłośnicy leśnych przygód będą mogli zanocować na naszym terenie już nie w ramach pilotażu a stałego obszaru.
Wyznaczony przez Nadleśnictwo Dąbrowa teren, to obszar przeznaczony dla miłośników bushcraftu i surwiwalu, ale też po prostu ludzi którzy chcą przenocować w lesie "na dziko" bez specjalnej infrastruktury w ramach ogólnopolskiego projektu "Zanocuj w Lesie".
W Nadleśnictwie Dąbrowa oraz innych nadleśnictwach wchodzących w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego "Bory Tucholskie" już rok temu wyznaczono obszar na cele pilotażu. W przypadku naszej jednostki teren został ciut zmieniony ale są to zmiany typowo „kosmetyczne” – powyrzucane zostały pojedyncze oddziały, które porozrzucane są wśród pól i miejscowości. W naszym przypadku to teren leśnictw Bedlenki i Gródek: 254,255,256,257,258,259,260,262,264,265,266,26,268,269,270,271,272,273,274,275,276,277,278,279,280,281,082,283,284,285,286,287,288,289,290,291,292,293,294,295,296,297,298,299,300,301,302A,303,304,305,306,307,308,309,310,311,312,313,314,315,316,317,318,319,320, 321,322,323,324,325,326,327,328,329,330,331,332,333,334,335,336,339,339A. Obejmuje powierzchnię 2 989,91ha.
Wybierając się na nocleg w wyznaczonym terenie pamiętajmy:
- jest to oferta wyłącznie dla osób indywidualnych. Pobyt do 9. osób i dwóch noclegów zwolniony jest z obowiązku zgłaszania. Miło byłoby jednak gdyby informacje o Państwa pobycie do nas docierały (w celu informowania Państwa o zaistniałych zagrożeniach),
- szczegóły dotyczące programu są dostępne w regulaminie korzystania z obszarów (Link do regulaminu),
- na poniżej załączonej mapie zostały wskazane miejsca do pozostawienia pojazdów oraz miejsce przeznaczone do rozpalenia ognia (mapa obszaru),
- zapoznaj się mapą okresowego zakazu wstępu do lasu [link] Przed wyjściem do lasu, sprawdź, czy obszar nie znajduje się na obszarze objętym zakazem,
- zapoznaj się z zasadami bezpiecznego korzystania z lasu [link],
- na terenie wyznaczonym prowadzi się planowe prace gospodarcze. Na mapie [] kolorem czerwonym zaznaczono fragmenty drzewostanów w których mogą być aktualnie prowadzone prace gospodarcze. Mapa będzie uaktualniana raz w miesiącu. Zakaz wstępu oznaczają żółte tablice ostrzegawcze ustawione w terenie, na drogach i szlakach w rejonie prac,
- koła łowieckie na wyznaczonym terenie wykonują polowania (w okresie jesienno-zimowym zbiorowe). Prosimy o zapoznanie się z terminami polowań zbiorowych, które koła łowieckie mają obowiązek podawać do wiadomości gmin. Na obszar w którym się odbywa się polowanie, obowiązuje zakaz wstępu!
- w lesie występują też miejsca objęte stałym zakazem wstępu (zgodnie z ustawą o lasach), m.in. uprawy leśne do 4 m, ostoje zwierzyny, drzewostany nasienne, co zawsze należy mieć na względzie podczas planowania leśnych wędrówek.
- unikajmy miejsc, gdzie występuje dużo suchych drzew- to realne zagrożenie dla naszego zdrowia i życia,
- wszystko co w danym obszarze jest do zobaczenia oraz sam obszar dostępby na mapach Banku Danych o lasach [link] - można ściągnąć aplikacje na telefon.
Jeśli Twój nocleg przewiduje więcej niż 2 noce lub/i więcej niż 9 osób w jednym miejscu musisz uzyskać zgodę nadleśnictwa, Prośbę wyślij na adres joanna.bock@torun.lasy.gov.pl nie później niż 2 dni robocze od planowanego noclegu.
Podaj następujące dane:
imię i nazwisko zgłaszającego,
telefon kontaktowy,
mail kontaktowy,
liczbę nocy (daty),
liczbę osób,
Pozytywna odpowiedź mailowa z nadleśnictwa jest wyrażeniem zgody na zaplanowane noclegi.
Nadleśnictwo Dąbrowa należy do jednego z 46, które w 2019 przystąpiły do pilotażu obszarów przeznaczonych do uprawiania bushcraftu i surwiwalu. W 2021 r. stajemy się miejscem kolejnego badania pilotażowego jakim jest dopuszczenie gotowania na kuchenkach gazowych.
W razie jakichkolwiek pytań kontakt do koordynatora programu w nadleśnictwie: Joanna Bock: joanna.bock@torun.lasy.gov.pl, 784 058 817 (preferowany kontakt mailowy)