Asset Publisher
Obiekty edukacyjne
Na terenie nadleśnictwa, oprócz infrastruktury OEL "Dąbrówka" znajduje się szereg innych obiektów pełniących rolę edukacyjną.
Edukacja przyrodniczo-leśna jest jednym z podstawowych elementów mających duże znaczenie w ochronie naszej rodzimej przyrody i promowaniu zrównoważonej gospodarki leśnej, a także w kształtowaniu odpowiednich postaw i podnoszeniu wiedzy w społeczeństwie na temat leśnictwa i działalności Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
Nadleśnictwo Dąbrowa jeszcze przed powstaniem Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Bory Tucholskie” prowadziło różnego typu działania z zakresu edukacji przyrodniczo-leśnej mające na celu kształtowanie odpowiednich postaw wśród dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych w zakresie ochrony przyrody i polskich lasów.
Nadleśnictwo Dąbrowa od wielu lat współpracuje z różnego typu placówkami oświatowymi (przedszkola, szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, Uniwersytet Trzeciego Wieku i inne). Ponad to podejmuje akcje edukacyjne dotyczące m. in. problematyki zaśmiecania terenów leśnych, ochronie sów oraz owadów zapylających, a także promuje akcje związane ze zwiększaniem lesistości naszego kraju.
W celu zapewnienia bezpiecznych i odpowiednich warunków do przekazywania wiedzy z zakresu edukacji przyrodniczo-leśnej została utworzona infrastruktura edukacyjna. W 2011 roku dzięki dofinansowaniu z funduszy unijnych powstał mieszczący się przy siedzibie nadleśnictwa Ośrodek Edukacji Leśnej „Dąbrówka” składający się z sali edukacyjnej, ogrodu dydaktycznego oraz ścieżki edukacyjnej „Dąbrówka”. Doskonałym narzędziem edukacji ekologicznej jest także modernizowana w 2015 roku ścieżka edukacyjna "Grabowiec", biegnąca po granicy rezerwatu Grabowiec, gdzie obok zagadnień leśnych poruszane są tematy dotyczące gospodarki łowieckiej i ochrony przyrody.
Do edukacji w Nadleśnictwie Dąbrowa wykorzystuje się także szkółkę leśną w Leśnictwie Bojanowo, obiekty małej retencji znajdujące się w Leśnictwie Bedlenki, Rulewo i Kotówka oraz wiele innych zakamarków leśnych nadleśnictwa.
Ważniejsze wydarzenia w historii edukacji przyrodniczo-leśnej w Nadleśnictwie Dąbrowa
1. współpraca ze Szkołą Podstawową w Lipinkach, gdzie w 1997 roku utworzono Izbę Edukacyjną (obecnie ze względu na powstanie OEL „Dąbrówka” zlikwidowana),
2. powstanie ścieżki edukacyjnej Rybno, lecz ze względu na liczne dewastacje została przekształcona w 2010 r. na ścieżkę spacerową z elementami edukacyjnymi „Rybienka",
3. powstanie w roku 1997 ścieżki edukacyjnej „Grabowiec", której dokonano generalnej modernizacji w 2015 roku,
4. powstanie w 2011 roku Ośrodka Edukacji Leśnej „Dąbrówka” wraz z salą edukacyjną, ogrodem dydaktycznym i ścieżką edukacyjną „Dąbrówka”.
5. w 2023 roku zawarto porozumienie o współpracy z Zespołem Szkół Rolniczych im. Władysława Grabskiego w Grudziądzu w zakresie podejmowania różnego typu działań m. in. dotyczących rozpowszechniania wiedzy o gospodarce leśnej i ochronie przyrody.
Asset Publisher
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Na mocy Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dniem 20 grudnia 2024 roku został utworzony na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa leśny rezerwat przyrody - „Zbocza Świętopełka”.
Rezerwat położony jest w powiecie świeckim, na terenie gminy Świecie i obejmuje stoki Doliny Dolnej Wisły wraz z wcinającym się w nie jarem „Czerwonej Wody”, nieopodal miejscowości Sartowice i Wiąg. Nazwa rezerwatu nawiązuje do ukształtowania terenu oraz osoby Świętopełka II, który osiedlił się w XIII wieku na tych terenach, w miejscowości Sartowice i jako pierwszy podjął walkę z dominacją Zakonu Krzyżackiego na ziemiach polskich.
Rezerwat „Zbocza Świętopełka” o powierzchni 31,52 ha wraz z otuliną o powierzchni 136,73 ha został utworzony w celu zachowania grądu zboczowego porastającego stoki Doliny Dolnej Wisły i zachodzących w nim procesów odnowy oraz starzenia się drzewostanu, a także gatunków z nim związanych. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony jest to rezerwat florystyczny.
Leśnicy, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju, chronią tereny cenne przyrodniczo m. in. poprzez zaniechanie prowadzenia na nich gospodarki leśnej. Jeden z takich obszarów stanowi utworzony rezerwat przyrody, znajdujący się na terenie Leśnictwa Grabowiec, w oddz. 246 i 247, w następstwie czego od kilkudziesięciu lat dochodzi w nim do naturalnych procesów starzenia i odnawiania się drzewostanu.
Kilkanaście lat temu wyznaczono z Sartowic do Świecia szlak pieszy czarny PTTK „Na Diabelce” oraz „Nadwiślański Szlak Świętego Jakuba”. Ich przebieg pokrywa się z wyznaczoną pieszą ścieżką przez rezerwat. Takie działanie ma na celu skanalizowanie ruchu turystycznego, a tym samym ochronę szaty roślinnej rezerwatu przed wydeptaniem oraz umożliwia społeczeństwu obserwację wielopokoleniowego drzewostanu. Wędrując szlakiem możemy podziwiać okazałe, ponad 250-letnie, objęte ochroną pomnikową dęby, a także ponad stuletnie graby, wiązy, jesiony, klony czy lipy.
W zachodniej części rezerwatu znajduje się rozległy jar „Czerwonej Wody”, który stanowi wyraźne rozgraniczenie między wznoszącymi się na lewym brzegu Wisły Czarcimi Górami, a Niziną Sartowicko-Nowską. W dole wąwozu płynie strumień, mający swój początek z niewielkiego jeziora Radoń, położonego na południe od wsi Czaple. W strumieniu tym stwierdzono występowanie cennych pod kątem przyrodniczym gatunków ryb, takich jak piskorz, koza czy różanka.
Wiosną na terenie rezerwatu możemy podziwiać kobierce z pięknie kwitnącą kokoryczą pustą, kokoryczką wonną, przylaszczką pospolitą, barwinkiem pospolitym, miodunką ćmą, fiołkiem leśnym, zawilcem gajowym czy zawilcem żółtym, a także gwiazdnicą gajową.
Położenie rezerwatu na zboczach Doliny Dolnej Wisły oraz ukształtowanie terenu to doskonałe miejsce dla życia wielu gatunków przedstawicieli fauny, w tym entomofauny.
Na terenie rezerwatu znajdują się pozostałości po cmentarzu ewangelickim
z II połowy XIX wieku z pojedynczymi płytami nagrobnymi.