Asset Publisher
Obszary Natura 2000
Obszar Natura 2000 to nowa forma ochrony przyrody, wprowadzona do polskiego prawa dotyczącego ochrony przyrody w 2004 r., choć niektóre zapisy dotyczące tych obszarów włączono już do prawa polskiego w 2001 r. Natura 2000 to najbardziej kompleksowa i najlepiej legislacyjnie i politycznie przygotowaną Europejska sieć ekologiczna specjalnych obszarów ochrony, która jest wprowadzana we wszystkich krajach Unii Europejskiej, a którą tworzą poszczególne obszary Natura 2000 wyznaczane zgodnie z jednolitymi, naukowymi kryteriami zapisanymi w dyrektywie Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z 1992 r. o ochronie siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory w Europie.
Obszary Natura 2000 to najmłodsza z form ochrony przyrody, wprowadzona w 2004 r. w Polsce jako jeden z obowiązków związanych z przystąpieniem naszego kraju do Unii Europejskiej. Obszary te powstają we wszystkich państwach członkowskich tworząc Europejską Sieć Ekologiczną obszarów ochrony Natura 2000.
Głównym celem funkcjonowania Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważa się za cenne i zagrożone w skali całej Europy. Drugim jej celem jest ochrona różnorodności biologicznej.
Podstawą funkcjonowania programu są dwie unijne dyrektywy tzw. Dyrektywa ptasia i Dyrektywa siedliskowa:
- Dyrektywa ptasia (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa - wcześniej dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa) - określa kryteria do wyznaczania ostoi dla gatunków ptaków zagrożonych wyginięciem;
- Dyrektywa siedliskowa (dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory) - ustala zasady ochrony pozostałych gatunków zwierząt, a także roślin i siedlisk przyrodniczych oraz procedury ochrony obszarów szczególnie ważnych przyrodniczo.
Zgodnie z tymi aktami prawnymi każdy kraj członkowski Unii Europejskiej ma obowiązek zapewnić siedliskom przyrodniczym i gatunkom, wymienionym w załącznikach Dyrektywy siedliskowej i ptasiej, warunki sprzyjające ochronie lub zadbać o odtworzenie ich dobrego stanu. Dotyczy to m.in. wyznaczenia i objęcia ochroną obszarów, na których te siedliska i gatunki występują.
Dyrektywy wyznaczają dwa typy obszarów:
- obszary ptasie - formalnie obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO);
- obszary siedliskowe - formalnie obszary mające znaczenie dla Wspólnoty (OZW) / specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO).
Obszary specjalnej ochrony ptaków są wyznaczane do ochrony populacji dziko występujących ptaków jednego lub wielu gatunków. Określane są indywidualnie przez każde państwo, w oparciu o zidentyfikowane kryteria. Komisja Europejska sprawdza czy krajowa sieć obszarów uwzględnia wszystkie istotne ostoje ptaków w danym kraju oraz czy wyznaczone obszary stanowią spójną całość.
W przypadku specjalnych obszarów ochrony siedlisk, każde państwo członkowskie opracowuje i przedstawia Komisji Europejskiej listę leżących na jego terytorium obszarów najcenniejszych pod względem przyrodniczym oraz odpowiadających gatunkowo i siedliskowo wymogom zawartym w Dyrektywie siedliskowej. Po przedłożeniu listy, obszary są przyporządkowywane regionom biogeograficznym i selekcjonowane, a następnie wartościowane. Kluczowym elementem tej procedury jest Seminarium Biogeograficzne, podczas którego ocenia się kompletność sieci dla każdego z gatunków i siedlisk będących przedmiotami ochrony. Następnie Komisja Europejska zatwierdza w drodze decyzji obszary jako "obszary mające znaczenie dla Wspólnoty - OZW" (Site of Community Importance - SCI). Od tego momentu uzyskują one status obszarów Natura 2000. Kraje członkowskie w ciągu sześciu lat od decyzji Komisji zobowiązane są do wyznaczenia tych ostoi jako specjalne obszary ochrony.
Najważniejszym kryterium wyznaczania obszarów Natura 2000 są wartości przyrodnicze danego terenu. Uwarunkowania społeczne i gospodarcze są analizowane i uwzględniane w procesie opracowywania planów zarządzania poszczególnymi obszarami. Dla każdego obszaru Natura 2000 opracowana jest dokumentacja, która składa się z:
- Standardowego Formularza Danych (Standard Data Form - SDF), w którym zawarte są najważniejsze informacje o położeniu i powierzchni obszaru, występujących typach siedlisk przyrodniczych i gatunkach „naturowych", ich liczebności lub reprezentatywności w skali kraju, wartości przyrodniczej i zagrożeniach;
- mapy cyfrowej w postaci wektorowej.
Standardowy Formularz Danych i mapy są aktualizowane w miarę postępu wiedzy o występowaniu zasobów przyrodniczych w obszarze Natura 2000 (inwentaryzacja, monitoring przyrodniczy), zgodnie z procedurą określoną przez Komisję Europejską.
Obszar Natura 2000 może obejmować część lub całość obszarów i obiektów objętych innymi formami ochrony przyrody.
Powstanie sieci Natura 2000, która jest światowym ewenementem w zakresie międzynarodowej, obszarowej ochrony przyrody potwierdza, że ochrona zagrożonej różnorodności biologicznej Europy jest jednym z priorytetów działalności Unii Europejskiej.
NATURA 2000 W nadleśnictwie Dąbrowa.
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Dąbrowa znajdują się następujące obszary sieci Natura 2000 :
- PLB040003 Dolina Dolnej Wisły*
- PLB220009 Bory Tucholskie*
- PLH040017 Sandr Wdy*
- PLH040003 Solecka Dolina Wisły*
- PLH040025 Zamek Świecie*
*kliknięcie w nazwę obszaru przenosi na stronę Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, gdzie znajdują się szczegóły dotyczące obszaru.
resources-to-get
Asset Publisher
Podsumowanie "spotkania z sowami"
Podsumowanie "spotkania z sowami"
W dniu 21 lutego br. w Ośrodku Edukacji Leśnej „Dąbrówka” odbyło się organizowane już po raz piąty spotkanie pt. „Co w lesie huczy?” poświęcone biologii, zachowaniu oraz ochronie sów gniazdujących w Polsce
Celem spotkania była edukacja w zakresie biologii i ekologii sów żyjących w Polce. Bezszelestny lot, skrytość oraz wydawane dźwięki spowodowały niechęć społeczeństwa do tych jakże ciekawych ptaków. Obecnie dzięki prowadzonej od lat edukacji odnotowujemy wzrost zainteresowania ludzi w zakresie ochrony sów.
Tegoroczne wydarzenie pt. Co w lesie huczy?” rozpoczęło się od prelekcji na temat sów gniazdujących w Polsce, który wygłosiła Pani Zuzanna Borowska, pasjonatka sów, na co dzień prowadząca Zakątek Sowia Dusza (https://www.sowiadusza.com/). Podczas prowadzonego wykładu słuchacze mogli przyjrzeć się znajdującym się na sali trzem sowom, tj. płomykówce, uszatce i puszczykowi. Warto wspomnieć, że w Polsce gniazduje 10 gatunków sów, tj. puszczyk zwyczajny, puszczyk uralski, puszczyk mszarny, sóweczka, pójdźka, włochatka, uszatka, uszatka błotna, płomykówka i puchacz. Prosty przekaz oraz bezpośredni kontakt z żywymi sowami na długo zostanie w pamięci słuchaczy.
Na wieczorze z sowami nie zapomniano oczywiście o najmłodszych uczestnikach, dla których przewidziano prace plastyczne, polegające na własnoręcznym wykonaniu sowy z szyszek drzew iglastych (sosny pospolitej, sosny czarnej, świerku czy daglezji). Na pamiątkę tego wydarzenia chętni uczestnicy otrzymali certyfikat za udział w wydarzeniu.
Wraz z nastaniem wieczoru wszyscy uczestnicy wydarzenia ruszyli na nocne nasłuchiwanie sów do pobliskiego lasu, które poprowadził leśniczy leśnictwa Rulewo, Pan Adam Szymański oraz leśniczy leśnictwa Dąbrowa, Pan Kacper Gałecki. Po dotarciu do starego drzewostanu sosnowego ku radości zgromadzonych udało się usłyszeć odgłos puszczyka. Wieczorne wyjście do lasu dla większości uczestników spaceru stało się niezapomnianym wydarzeniem, ponieważ las w nocy przybiera zupełnie inne oblicze.
Całe spotkanie poświęcone tym jakże ciekawym drapieżnikom zakończyło wspólne ognisko pod wiatą na terenie Ośrodka Edukacji Leśnej ,,Dąbrówka”, które stało się pretekstem do dalszych rozmów m. in. o sowach. Dziękujemy wszystkim za tak liczne przybycie, a dla zainteresowanych życiem sów zapraszamy do lektury załączonych poniżej materiałów
