Asset Publisher Asset Publisher

Bezpieczna wyprawa do lasu

Wędrówka po lesie to w dzisiejszym, pełnym bodźców świecie może mieć wręcz znaczenie terapeutyczne. By tak się stało, musi być bezpieczna. Na co zwrócić uwagę, ruszając do lasu?

Naładowany telefon

Dziś, gdy niemal każdy ma w kieszeni smartfon, który lokalizuje nas w przestrzeni, przestajemy się obawiać, że gdziekolwiek zabłądzimy. Urządzenie musi jednak działać. Wybierając się w nieznany teren leśny, zadbajmy o to, by bateria była w pełni naładowana.

Telefon przyda się nie tylko do lokalizacji. Będzie niezbędny, by w razie trudnej sytuacji wezwać pomoc.

W lesie bywa różnie z zasięgiem sieci komórkowych. Jest słabszy w głębi kompleksów, w sezonie wegetacyjnym przy pełnym ulistnieniu, w zależności od pogody. Dlatego też w głębi lasu gorzej działają – albo nie działają wcale – internetowe aplikacje mapowe (Google Maps).

Sygnał GPS potrzebny do lokalizacji nie wymaga zasięgu telefonii komórkowej. Dlatego warto zainstalować aplikację mapową mBDL i mieć ze sobą wszystkie leśne mapy zawsze, niezależnie od zasięgu.

mBDL to Mobilny Bank Danych o Lasach, zasób o wiele bogatszy niż klasyczna mapa. Dzięki cyfrowym mapom poznamy wiek i gatunki drzew w konkretnych lokalizacjach. A nawet zakres prac, jakie zostały w nich zaplanowane, niezależnie od tego, czy las jest własnością państwa, gminy czy osoby prywatnej (ta informacja też tam będzie).

Od mankamentów towarzyszących elektronice wolna jest klasyczna papierowa mapa. W komplecie z kompasem ułatwi orientację i zabezpieczy przed zbędnym kluczeniem po leśnych drogach lub zabłądzeniem. Wiele nadleśnictw wydaje takie mapy.

Zgubiłem się w lesie. Jak próbować odnaleźć drogę?

Mimo możliwości, jakie daje współczesna technika, ludzie nadal gubią się w lasach. Co, gdy tak się stanie?

Przede wszystkim nie wpadajmy w panikę. Usiądź chwilę, zbierz myśli i przypomnij sobie opis terenu w którym jesteś. Warto wytężyć słuch, bo czasem słychać z daleka szum głównej drogi, pociąg lub odgłosy miasta. Wypatrywać charakterystycznych punktów terenu, jak linie wysokiego napięcia, gazociągi czy ślady użytkowania dróg – zwykle prowadzą do miejscowości lub dróg publicznych. W górach można podążać „z nurtem”, czyli iść wzdłuż potoku schodząc w dół, w ten sposób zwiększa się szansa dojścia do wioski lub drogi.

Jeśli masz działający telefon, ktokolwiek go odbierze, zada oczywiste pytanie: gdzie jesteś? Żeby odpowiedzieć coś więcej niż tylko „w ciemnym lesie”, postaraj się odnaleźć i wskazać konkretne szczegóły terenowe: ambona myśliwska, paśnik, znak lub tablica informacyjna, siatka ogrodzeniowa. Dla lokalnego leśnika to wiele mówiące szczegóły. Idealny do lokalizacji będzie słupek oddziałowy.

Lasy należące do państwa są zwykle podzielone na prostokątne oddziały. W przecięciu dróg, które są granicami oddziałów, w narożniku jednego z nich, znajdziesz kamienny słupek oddziałowy. Czarną farbą będą na nim wypisane numery oddziałów, ku którym zwracają się lica słupka. Te numery podane służbom ratunkowym czy leśnikowi pozwolą bezbłędnie zidentyfikować, gdzie jesteś. Leśnik może podpowiedzieć, w którą z dróg się skierować.

Słupek pozwoli z łatwością ustalić twoje położenie na leśnej mapie, gdzie zaznacza się oddziały. Gdy na słupku są numery czterech oddziałów, to narożnik pomiędzy dwoma najniższymi numerami wskazuje na ogół kierunek północny-zachód.

Leśnik perfekcyjnie zlokalizuje nas także na podstawie tabliczki (czerwonej w Lasach Państwowych) służącej do ewidencjonowania drewna. Znajdziemy tam dwa rzędy cyfr. Dolny to kod leśnictwa, górny – numer kolejnego stosu lub sztuki drewna. Numery są w bazie danych Lasów Państwowych, połączonej z mapą.

Natrafiłem na zakaz wstępu do lasu. Dlaczego?

Nie każdy fragment lasu jest dostępny dla turystów. Z zapisów ustawy o lasach wynika, że stale nie wolno wchodzić na obszary zagrożone erozją (najczęściej są to niebezpieczne dla ludzi osuwiska), na wszystkie uprawy leśne do 4 metrów wysokości, do ostoi zwierząt, na leśne powierzchnie doświadczalne i do drzewostanów nasiennych.

Zakazy są ustanawiane ze względu na dobro lasu bądź bezpieczeństwo ludzi. Taki charakter ma zakaz wstępu w miejscu, gdzie trwają prace leśne. To oczywiste, że nie należy go naruszać, gdy pracują maszyny i ścinane są drzewa. Znaki zakazujące wstępu ustawia się na drogach leśnych. Zakaz obowiązuje również wtedy, gdy na powierzchni nikt nie pracuje.

Zakaz wstępu może pojawić się także okresowo, wprowadzony przez nadleśniczego w związku z ogromnym zagrożeniem pożarowym, klęskami żywiołowymi (np. wiatrołomy czy okiść) oraz wykonywanymi zabiegami chemicznymi z zakresu ochrony lasu (stosowanymi wyjątkowo, gdy inne metody ochrony lasu nie przynoszą rezultatu). Takie zakazy są ustanowione w trosce o życie i zdrowie ludzi odwiedzających las i należy ich bezwzględnie przestrzegać.

Nieprzestrzeganie zakazu wstępu do lasu jest wykroczeniem, które - oprócz świadomego narażenia własnego życia i zdrowia - może być także ukarane mandatem. Tu znów warto rekomendować mBDL, który zawiera mapę zakazów wstępu do lasu.

Oczywiście ograniczenia dotyczą także obszarów chronionych, rezerwatów przyrody i parków narodowych. Tam poruszamy się po wyznaczonych szlakach.

Uwaga polowanie

Las służy rekreacji i wypoczynku, spełnia wiele rozmaitych funkcji społecznych, ale jest także jednocześnie obwodem łowieckim, gdzie mogą trwać polowania. Nie można żądać od myśliwych zaprzestania polowania, ale także myśliwi muszą tolerować i przewidzieć obecność ludzi w lesie.

W lesie polowania zbiorowe odbywają się między październikiem a styczniem, zwykle w weekendy i w ciągu dnia. Organizatorzy powinni je zgłaszać gminom. Te publikują informację o polowaniach na stronach internetowych najdalej pięć dni przed rozpoczęciem polowania. Przepisy nakazują również, by obszar, na którym odbędzie się polowanie zbiorowe oznakowywać tablicami.

Powyższe wymogi nie dotyczą polowań indywidualnych. Jednak regulamin polowań rygorystycznie określa zasady oddawania strzałów, polowania i zabezpiecza bezpieczeństwo ludzi. Myśliwi są dobrze wyszkoleni, świetnie znają teren i to zwykle oni dostosowują się do ruchu turystycznego w lesie.

Czy bać się dzikich zwierząt?

Choć bardzo małe, to bardzo niebezpieczne okazują się kleszcze. Samo ugryzienie nie jest dotkliwe, ale już konsekwencje chorób, które przenoszą mogą być niezwykle poważne. Istnieje szczepionka przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Przyjmują ją regularnie wszyscy leśnicy. Rekomendujemy jej przyjmowanie wszystkim miłośnikom wędrówek w terenie i grzybobrania. Tym bardziej, że obecnie kleszcze spotykamy nie tylko w lasach, a ze względu na panujące temperatury – przez większą część roku.

Nie ma szczepionki przeciw boreliozie. Jedyny sposób to unikać ugryzień kleszczy poprzez odpowiednie ubieranie się (jak najmniej odkrytych rąk i nóg), kontrolowanie odzieży i ciała po powrocie z lasu, stosowanie odstraszających pajęczaki i owady repelentów.

W polskich lasach coraz bardziej powszechne są duże drapieżniki: wilki i niedźwiedzie. Zwierzęta same z siebie nie bywają agresywne wobec ludzi. Niebezpieczne dla ludzi stają się w sytuacjach, kiedy same poczują się zagrożone. Takie ewidentne okoliczności to penetrowanie miejsc rozrodu (nor, gawr), rozdzielenie z młodymi, zablokowanie jedynej drogi ucieczki. Może do nich dojść przy naszej całkowitej nieświadomości. Dlatego dostrzegłszy drapieżniki, lepiej obserwować je z oddali, nie zbliżając się. To samo dotyczy dzików – mogą być niebezpieczne zaniepokojone, szczególnie z młodymi czy żmij, których jad może być dla człowieka śmiertelny.

Zawsze z dużą ostrożnością należy traktować zwierzęta, które nie wykazują lęku przed człowiekiem czy sprawiające wrażenie chorych. To mogą być objawy wścieklizny. Jej przypadki zdarzają się co prawda rzadko (szczepionki przeciwko wściekliźnie rozrzuca się z samolotów), jest to jednak bardzo groźna w skutkach choroba.

Gdzie spotkać leśnika?

Leśnika terenowego najłatwiej zastać w kancelarii (biurze) leśnictwa. Każdy leśniczy na tablicy informacyjnej przed leśniczówką oraz na drzwiach kancelarii podaje informację, kiedy przyjmuje interesantów. Zwykle są to godziny przedpołudniowe. Najlepiej umówić się wcześniej telefonicznie na spotkanie.

Warto pamiętać, że leśniczy, pomimo tego, że pełni służbę dbając o las i chroniąc go przed zagrożeniami, nie pracuje całą dobę ale w wyznaczonych godzinach.

Można też zadzwonić do Straży Leśnej, która patroluje teren całego nadleśnictwa. Numery telefonów znajdują się w zakładce kontakt.

Pamiętajmy! W przypadkach zagrożenia zdrowia i życia dzwonimy na numer 112.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Organizacja polowań w Nadleśnictwie Dąbrowa

Organizacja polowań w Nadleśnictwie Dąbrowa

Oferujemy organizację polowań indywidualnych oraz zbiorowych zgodnie z tradycją i oprawą łowiecką. W naszym biurze organizujemy polowania zarówno dla myśliwych krajowych jak i cudzoziemców.

OHZ DĄBROWA
 

Ośrodek Hodowli Zwierzyny Dąbrowa zarządzany przez Nadleśniczego Nadleśnictwa Dąbrowa funkcjonuje od 1997 roku, na terenie dwóch nadleśnictw: Nadleśnictwa Dąbrowa – obręb Dąbrowa oraz Nadleśnictwa Osie – obręb Warlubie.

W granicach OHZ Dąbrowa są następujące leśnictwa:

na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa (obręb Dąbrowa): 

·         Bursztynowo,

·         Czersk Świecki,

·         Dąbrowa,

·         Kotówka,

·         Kwiatki,

·         Rulewo.

- na terenie Nadleśnictwa Osie (obręb Warlubie):

·         Bąkowo,

·         Borowy Młyn,

·         Średnik (część)

·         Dobre (część)

Powierzchnia całego obwodu wynosi 11 378 ha, z czego powierzchnia leśna to  9 857 ha.
Gospodarka łowiecka w OHZ Dąbrowa prowadzona jest głównie przez Leśniczego ds. łowieckich – Mateusza Rogowskiego. Na terenie obwodu są wszystkie niezbędne do prowadzenie gospodarki łowieckiej urządzenia: paśniki, ambony oraz lizawki. Zakładane są również poletka łowieckie, aktualnie ich powierzchnia wynosi 63,40 ha, pasy zaporowe, które łącznie liczą 1,96 km, natomiast łąki śródleśne zajmują łączną powierzchnię 74,32 ha. 

W OHZ Dąbrowa na potrzeby prowadzenia gospodarki łowieckiej utrzymuje się jak najlepszym stanie niezbędne urządzenia łowieckie. Każdego roku prowadzi się przegląd urządzeń. Na terenie OHZ jest 21 paśników do dokarmiania zwierzyny oraz 165 lizawek, 75 ambon oraz 90 zwyżek.

Na jego terenie prowadzi się racjonalną gospodarkę łowiecką, której celem jest tworzenie optymalnych warunków życiowych dla zwierząt łownych, ich ochrona i zachowanie różnorodności, uzyskiwanie wysokiej kondycji osobniczej oraz utrzymywanie właściwej liczebności.

 

SZKODY ŁOWIECKIE

Od sezonu 2011/2012 prowadzone są bardzo intensywne działania w związku z ograniczeniem szkód wyrządzonych przez zwierzynę w uprawach rolnych. W związku ze szkodami wyrządzonymi w uprawach rolnych od 2012 roku odnotowywany jest spadek zarówno w wartości wypłacanych odszkodowań jak i w powierzchni uszkodzonej przez zwierzynę. Stosowanych jest wiele dostępnych  metod, aby te szkody ograniczyć. Jak do tej pory wiele z nich okazuje się skuteczna.

 

DOKARMIANIE

 

Każdego sezonu w OHZ Dąbrowa, gdy są niesprzyjające warunki dla zwierzyny, głównie w okresie zimowym, prowadzi się dokarmianie. Zwierzyna bardzo chętnie korzysta z tego rodzaju pomocy. W związku z tym każdego roku wykładana jest odpowiednia ilość karmy soczystej, treściwej i suchej.

 

 

ZAGRODA DANIELI W LEŚNICTWIE KOTÓWKA
 

Na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa, OHZ Dąbrowa prowadzona jest od 2008 roku Zarodowa Hodowla Danieli. Zagroda ta znajduje się przy Leśnictwie Kotówka.

Głównym celem prowadzenia zagrody jest wzbogacenie puli genowej, wolnożyjącej populacji danieli na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa. Przy współpracy z Międzynarodowym Instytutem Ekologii w Krakowie, prowadzone są badania nad populacją danieli wolnożyjących oraz populacją w zagrodzie. W kwietniu 2013 roku pobrano próbki (fragment ucha) do badań genetycznych, przy tej okazji wszystkie osobniki odrobaczono oraz założono ponumerowane kolczyki. Część danieli została przy tej okazji wypuszczona na wolność.     

Powierzchnia zagrody wynosi 19,14 ha, na co składa się: drzewostan – 13,54 ha, łąka – 4,0 ha, sad – 0,3 ha oraz pastwiska – 1,3 ha. W roku 2011 wykonano w zagrodzie, szereg inwestycji. Głównie wyposażano ją w niezbędne urządzenia łowieckie, takiej jak: ambony obserwacyjne (2 szt.) piwnica, paśnik magazyn. W 2012 roku ukończono kolejną inwestycję związaną z zagrodą – wybudowano odłownię. Służy ona głównie do wyselekcjonowania pojedynczych sztuk zwierzyny. Dzięki odłowni można przeprowadzić szczegółowy przegląd wszystkich danieli w stadzie. W kwietniu 2013 roku przeprowadzono pierwsze zabiegi z użyciem tego urządzenia.      

        

 

          

 

ORGANIZACJA POLOWAŃ W OHZ DĄBROWA

W przypadku polowań indywidualnych, każdemu myśliwemu towarzyszy polski podprowadzający, który dobrze orientuje się w terenie łowiska.

Na terenie OHZ Dąbrowa pozyskuje się następujące gatunki zwierzyny: daniele, jelenie, dziki, sarny oraz lisy, jenoty, dzikie kaczki. Głównym gatunkiem obwodu jest daniel. Do dyspozycji myśliwych polujących na terenie OHZ jest 75 ambon oraz 90 zwyżek

 

KWATERY MYŚLIWSKIE

 

W OHZ Dąbrowa funkcjonują dwie kwatery myśliwskie. Jedna znajduje się niedaleko siedziby Nadleśnictwa Dąbrowa, w miejscowości Jeżewo, druga natomiast w Leśnictwie Bursztynowo. Ilość dostępnych miejsc w kwaterze znajdującej się w Jeżewie – 9, natomiast  kwatera w Bursztynowie dysponuje miejscem dla 4 osób.    

 

Kwatera Jeżewo

   

Kwatera Leśnictwo Bursztynowo

Istnieje możliwość skorzystania z bazy noclegowej w Hanza Pałac Hotel w Rulewie.

 

 

 

Wszystkie potrzebne informacje na ten temat pod adresem: http://hanzapalac.pl/

 

Organizacja polowań w OHZ Dąbrowa, przeprowadzana jest w następujący sposób:

1. Zamówienie polowania, określenie w zamówieniu: proponowanego terminu, plan odstrzału (gatunki i ilość), ilość myśliwych, ilość osób towarzyszących, warunki zakwaterowania (korzystanie z kwater za pośrednictwem nadleśnictwa lub inne rozwiązanie).

2. Potwierdzenie otrzymanego zamówienia przez OHZ Dąbrowa, oraz przedstawienie indywidualnej oferty dla klienta.

3. Omówienie szczegółów zamówienia polowania (dokładny termin, warunki zapłaty, ustalenie gatunków zwierzyny do pozyskania).

4. Podpisanie umowy (na wcześniej ustalonych warunkach).

5. Wpłacenie zaliczki (wg wcześniej ustalonych warunków).

6. Realizacja zamówionego polowania.

7. Rozliczenie, przez Nadleśnictwo Dąbrowa, wykonanego polowania.

 

 

Organizacja polowań obejmuje następujące usługi:

 

 Organizacja polowania indywidualnego: (szczegóły do ustalenia) 

 

a)      Wyjścia myśliwego na polowanie z podprowadzającym,

b)      Umożliwienie odstrzału zwierzyny określonej w upoważnieniu,

c)      Transport w łowisku – samochód podprowadzającego lub myśliwego,

d)     Transport upolowanej zwierzyny,

e)      Preparacje trofeów,

f)       Udział osób i psów do poszukiwania postrzałków,

g)      Wręczenie certyfikatów myśliwym za trofea myśliwskie,

h)      Oprawa łowiecka.

 

Organizacja polowania zbiorowego: (szczegóły do ustalenia)

 

a)      Przygotowanie miotów i stanowisk,

b)      Udział osób prowadzących polowanie,

c)      Zapewnienie naganki,

d)     Umożliwienie odstrzału zwierzyny wcześniej ustalonej, (zapisanej w umowie),

e)      Udział osób i psów do poszukiwania postrzałków,

f)       Transport w łowisku myśliwych,

g)      Transport w łowisku naganki,

h)      Transport w łowisku upolowanej zwierzyny,

i)        Preparację trofeów,

j)        Posiłki podczas polowania, (według ustaleń),

k)      Udział sygnalisty,

l)        Zapewnienie pokotu wraz z uroczystym zakończeniem, wręczenie medali.

Zapraszamy do skorzystania z oferty biura polowań przy Ośrodku Hodowli Zwierzyny Dąbrowa.

Ponadto zachęcamy do zapoznania się z ofertą OHZ przy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu pod adresem https://ofertalowiecka-rdlptorun.pl/

 

Na wszelkie pytania odpowiedzi udziela Pani Michalina Kwidzińska tel. 608-041-203