Asset Publisher
Szkółka Leśna Bojanowo
W styczniu 2007 roku, gdy zmienił się zasięg terytorialny Nadleśnictwa szkółka leśna Osiny znalazła się w Nadleśnictwie Osie. . Łącznie powierzchnia jej wynosi 9,14 ha.
Ciekawa jest historia powstania szkółki. Można powiedzieć że powstała na życzenie sił przyrody. Szkody po huraganie, który przeszedł tędy 21 czerwca 2006 roku, leśnicy starali się zminimalizować, znajdując sposoby zagospodarowania otwartych przestrzeni pozostałych po uprzątniętych wiatrołomach i wiatrowałach. Pod nowo zaprojektowaną szkółkę leśną wybrano oddział 9, 10, i 22 na terenie Leśnictwa Bojanowo w obrębie Laskowice. Przy wyborze powierzchni uwzględniono kryteria siedliskowe, glebowe i wodne. Uszkodzony drzewostan z kwater oraz pod budynek gospodarczy i zbiornik wodny usunięto w kwietniu 2007 roku. Jednocześnie na terenie budowy wykonywano ogrodzenie z siatki, wybudowano zbiornik, uporządkowano kwatery i uprawiono glebę, aby przygotować ją do roli podłoża szkółki leśnej. Szkółka została podzielona na 6 kwater. Łącznie powierzchnia jej wynosi 9,14 ha, z czego po odliczeniu terenu pod nitki zraszające i pasy nawrotu dla maszyn powierzchnia produkcyjna to 6,33ha. Ponadto w pobliżu szkółki zlokalizowana jest kwatera 7, przeznaczona do produkcji buka pod osłoną drzewostanu, zajmująca powierzchnię 0,41ha.
Pierwszą powierzchnię, czyli kwaterę 7 obsiano bukiem, w maju 2006 roku. Już w październiku 2007 roku kwaterę 4, 5 i 6 o łącznej powierzchni 289arów, obsiano dębem. Wiosną 2008 roku wybudowano deszczownię oraz obsiano kwatery następującymi gatunkami: sosną zwyczajną, świerkiem pospolitym, modrzewiem polskim i grabem zwyczajnym. W chwili obecnej powierzchnia obsianych kwater wynosi nieco ponad 625arów. Powierzchnia ogrodzona to 14,69ha.
W 2014 roku szkółka zostanie powiększona o jeszcze jedną kwaterę.
Hodowla lasu
Hodowla lasu jest obok pozyskania drewna najważniejszym działem gospodarki leśnej. Wycięcie drzewostanu (fragmentu lasu o tym samym składzie gatunkowym i wieku) jest tylko uwieńczeniem około 100-letniej hodowli, pielęgnacji i ochrony lasu. Nie jest to też koniec życia lasu, ponieważ zazwyczaj już w następnym roku w tym samym miejscu sadzony jest młody las.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Średnioroczny rozmiar prac hodowlanych w Nadleśnictwie przedstawia się następująco:
- Odnowienia i zalesienia - 150 ha, w tym zalesienia na gruntach porolnych 35 ha,
- Pielęgnowanie lasu :
czyszczenia późne 66 ha,
trzebieże 1209 ha.
Na terenie Nadleśnictwa znajdują się 3 drzewa doborowe Sosny.
Na naszym terenie wyznaczone zostało 4390,81 ha sosnowych gospodarczych drzewostanów nasiennych, 2,40ha brzozowych gospodarczych drzewostanów nasiennych, 25,74ha dębowych gospodarczych drzewostanów nasiennych, 7,16ha olchowych drzewostanów nasiennych oraz 236,89 ha sosnowych i 2,51ha brzozowych upraw pochodnych.
Odnowienia możemy podzielić na odnowienia sztuczne, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Prace polegają na spulchnieniu gleby pod okapem drzewostanu w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, oraz rozluźnieniu drzew, tak by do dna lasu dochodziła odpowiednia ilość światła.
Zalesienia gruntów porolnych prowadzone są zwykle wśród roślin zielnych. Osłaniają one sadzonki oraz nie dopuszczają do zachwaszczenia powierzchni.
Zrąb - powierzchnia po wyciętym drzewostanie. Na zdjęciu powierzchnia została już uprzątnięta z koron drzew i resztek gałęzi.
Uprawa leśna - czyli młody las od momentu posadzenia do czasu osiągnięcia zwarcia (zetknięcia się koron drzew). Na zdjęciu kolejne pokolenie lasu sosnowego wprowadzone na zrębie. W oddali ogrodzone cenniejsze domieszki dębu w celu zabezpieczenia przed zwierzyną.
Pielęgnacja gleby w uprawach leśnych. Polega to na wykaszaniu chwastów wśród drzewek. Równocześnie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, które w zależności od wieku drzewostanu mają inny charakter i noszą inną nazwę: czyszczenia wczesne w okresie uprawy, czyszczenia późne w okresie młodnika, trzebieże wczesne w okresie dojrzewania drzewostanu oraz trzebieże późne w okresie dojrzałości drzewostanu.
Asset Publisher
Nie zabieraj zwierząt z lasu!!!
Nie zabieraj zwierząt z lasu!!!
Już wczesną wiosną możemy spotkać w lesie, na łąkach lub polach młode zające czy dziki. Ale najwięcej młodych zwierząt rodzi się w okresie maja i czerwca, gdy panują najlepsze warunki do ich dalszego rozwoju przed okresem zimowym. W tym czasie leśnicy oraz pracownicy ośrodków zajmujących się pomocą dzikim zwierzętom mają najwięcej zgłoszeń w sprawie „porzuconych” m. in. małych saren, jeleni czy danieli, które są często zabierane ze swojej bezpiecznej kryjówki przez ich „dobroczyńców”.
Podczas pieszych wędrówek np. po lesie, łąkach czy polach możemy się natknąć na ukryte koźlę sarny czy cielę jelenia lub daniela. Jedyną obroną takiego nowonarodzonego zwierzęcia przed drapieżnikami takimi jak np. wilki, lisy czy psy jest pozostawanie w ukryciu w bezruchu oraz nie wydawanie dźwięków. Należy pamiętać, że oseski zwierząt są pozbawione zapachu co chroni je przed atakiem drapieżników. Dlatego większość matek pozostawia swoje młode w bezpiecznym miejscu i oddala się by nie wabić swoim zapachem i obecnością drapieżników. Ich mamy wracają co jakiś czas na porę karmienia. W przypadku zagrożenia dla życia swojego potomstwa, np. ze strony drapieżników stosują różnego typu fortele w celu odwrócenia uwagi od młodego zwierzęcia, a także często stają w jego obronie. Należy o tym pamiętać nim przyjdzie nam ochota pogłaskać lub zabrać takiego malucha. Głaszcząc go pozostawiamy na jego sierści swój zapach co prawdopodobnie skończy się jego porzuceniem przez matkę lub może ściągnąć uwagę drapieżnika i ostatecznie skończy się jego śmiercią. Nasza chęć pomocy poprzez zabranie „bezbronnego” zwierzęcia wiąże się dla niego z dużym stresem, często kończy się jego śmiercią na skutek nieodpowiedniej opieki ze strony swoich „wybawców”. Jeżeli uda się wychować takie małe zwierzę to niestety do końca swoich dni pozostanie już w niewoli, ponieważ nie poradziłoby sobie na wolności.
Zawsze przed podjęciem decyzji, czy pomóc malcom, czy po prostu odejść, należy rozejrzeć się dookoła. Tylko w sytuacji, gdy w pobliżu leży martwa matka, zabranie młodych zwierząt i przekazanie specjalistom jest jak najbardziej wskazane. Jeśli natomiast to młode zwierzę jest ranne, należy powiadomić weterynarza, leśnika lub specjalistyczny ośrodek.
Tak samo nie należy zabierać młodych ptaków, których podloty przesiadują poza gniazdem na gałęziach drzew, chyba, że są ranne. Niektóre gatunki ptaków zachęcają swoje pisklęta do opuszczania gniazda w celu uczenia się latania jak to ma miejsce np. w przypadku młodych puszczyków.
Znalezionemu pod drzewem pisklakowi można pomóc. Jeśli wypadł z gniazda, to należy go do niego z powrotem włożyć. Jeśli jednak zauważymy, że gniazdo spadło z drzewa i leży obok, to wtedy powinniśmy zabrać pisklaka i przekazać pod profesjonalną opiekę.
Apelujemy do wszystkich ludzi, aby nim zechcą pogłaskać nowonarodzone zwierzę lub pomyślą o udzielaniu „pomocy” poprzez zabranie go z jego naturalnego środowiska skontaktowali się z leśniczym lub pracownikiem ośrodka zajmującego się pomocom dzikim zwierzętom.
Zachęcam do obejrzenia filmiku, który przedstawia konsekwencje naszego pochopnego postępowania.
