Asset Publisher Asset Publisher

Gospodarka Łowiecka

W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.

Artykuł 1. Ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie określa łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.

 Na terenie działania Nadleśnictwa Dąbrowa gospodarkę łowiecką prowadzą następujące koła łowieckie:

 

 Lp.

Nr obwodu 

Nazwa Koła Łowieckiego 

Pow. leśna 

Pow. nieleśna 

Pow. ogólem 

Rodzaj obwodu

 1

 28

 WKŁ nr 239 "Sokół"

1601

1909

3510

Leśny

 2

 29

 WKŁ nr 290 „Wiarus"

1975

1159

3134

Leśny

 3

 41

WKŁ nr 261 „Orzeł" 

2798

2652

5450

Leśny

 4

 43

KŁ nr 2 „Przepiórka" 

1391

2023

3414

Leśny

 5

 27

KŁ nr 41 „Bażant" 

383

4296

4679

Polny

 6

 40

KŁ nr 43 „PomorskiKlub Myśliwski" 

1250

2993

4243

Polny

 7

 42

 WKŁ nr 254 „Jenot"

118

5057

5175

Polny

 8

 55

       KŁ nr 94         „Cis" 

1364

4982

6346

Polny

 9

 74

KŁ nr 74 „Ponowa" 

283

7130

7413

Polny

 10

Razem obwody dzierżawione

11163

32201

43364

 

 11

17

OHZ Dąbrowa

9230

1820

11050

Leśny

 12

Ogółem

20393

34021

54414

 

Objaśnienie skrótów użytych w tabeli:

KŁ - Koło Łowieckie

WKŁ - Wojskowe Koło Łowieckie

OHZ - Ośrodek Hodowlany Zwierzyny
 

 

 

Na terenie obwodów dzierżawionych oraz OHZ bytują średnio poniższe ilości  zwierzyny grubej:

- jelenie    400 szt.
- daniele   550 szt.
- sarny     1500 szt.
- dziki        360 szt.

Jelenie i daniele wykazują stabilizację ilościową, sarna jest w regresie i jej liczebność nieznacznie maleje. Zmienną liczebnością charakteryzuje się  populacja dzika, uzależnione to jest od dostępności karmy w danym sezonie łowieckim. Liczebność dzików zależy od wielkości przyrostu, a przyrost jest większy po roku nasiennym dębu i przy dużym areale kukurydzy na polach uprawnych. Stale maleją i tak, już bardzo niskie stany zwierzyny drobnej reprezentowanej przez zające, kuropatwy, bażanty i dzikie kaczki. Zmiany środowiska spowodowały wzrost liczby drapieżników wchodzących w poczet drobnej zwierzyny łownej: lisów, jenotów i chronionych drapieżników skrzydlatych: orłów, myszołowów, jastrzębi i bardzo licznych kruków. To co pomogło drapieżnikom spowodowało katastroficzne pogorszenie warunków bytowania zajęcy, kuropatw, bażantów i dzikich kaczek. Chodzi tu głównie o intensywną gospodarkę rolną, powszechne stosowanie chemii, mechanizację prac rolnych oraz olbrzymi rozwój motoryzacji. Istnieją uzasadnione obawy, że zające i kuropatwy mogą zginąć z listy  naszych rodzimych gatunków.


Dla ratowania ginącej kuropatwy Nadleśnictwo zainicjowało wspólne z przyległymi do terenu Ośrodka Hodowli Zwierzyny Kołami Łowieckimi wsiedlanie kuropatwy pochodzącej z hodowli zamkniętej.


W lasach Nadleśnictwa Dąbrowa bytują ponadto: borsuki, kuny, tchórze i coraz liczniej występujący gołąb grzywacz.


Do zadań kół łowieckich należy ochrona zwierzyny, poprawianie naturalnych warunków bytowania oraz regulacja stanów liczebnościowych. Ochrona zwierzyny to wyszukiwanie wnyków, kontrola przed kłusownictwem oraz przed kłusującymi psami.

 Poprawiając warunki naturalne bytowania zwierzyny myśliwi zakładają poletka karmowe, utrzymują łąki śródleśne w zielonej runi, sadzą drzewka owocodajne i krzewy do zgryzania oraz kopią poidła. Brak dużych drapieżników powoduje, że regulacja stanów liczebnościowych przeprowadzana jest przez myśliwych za pomocą polowań. Nadleśnictwo nadzoruje gospodarkę łowiecką prowadzoną przez koła łowieckie i samo gospodaruje na terenie Ośrodka Hodowli Zwierzyny ( OHZ ).

 

Ustawowy obowiązek powoduje, że na terenie OHZ gospodarka łowiecka prowadzona jest wzorcowo, a stany zwierzyny są wyższe niż w kołach łowieckich. Dużo satysfakcji sprawia myśliwym i wszystkim miłośnikom przyrody obserwacja swobodnie bytującej zwierzyny z urządzeń łowieckich. Zadaniem leśników i myśliwych jest takie gospodarowanie zwierzyną, aby przetrwała dla następnych pokoleń.  


 

 


 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Nie zabieraj zwierząt z lasu!!!

Nie zabieraj zwierząt z lasu!!!

Już wczesną wiosną możemy spotkać w lesie, na łąkach lub polach młode zające czy dziki. Ale najwięcej młodych zwierząt rodzi się w okresie maja i czerwca, gdy panują najlepsze warunki do ich dalszego rozwoju przed okresem zimowym. W tym czasie leśnicy oraz pracownicy ośrodków zajmujących się pomocą dzikim zwierzętom mają najwięcej zgłoszeń w sprawie „porzuconych” m. in. małych saren, jeleni czy danieli, które są często zabierane ze swojej bezpiecznej kryjówki przez ich „dobroczyńców”.
    Podczas pieszych wędrówek np. po lesie, łąkach czy polach możemy się natknąć na ukryte koźlę sarny czy cielę jelenia lub daniela. Jedyną obroną takiego nowonarodzonego zwierzęcia przed drapieżnikami takimi jak np. wilki, lisy czy psy jest pozostawanie w ukryciu w bezruchu oraz nie wydawanie dźwięków. Należy pamiętać, że oseski zwierząt są pozbawione zapachu co chroni je przed atakiem drapieżników. Dlatego większość matek pozostawia swoje młode w bezpiecznym miejscu i oddala się  by nie wabić swoim zapachem i obecnością drapieżników. Ich mamy wracają co jakiś czas na porę karmienia. W przypadku zagrożenia dla życia swojego potomstwa, np. ze strony drapieżników  stosują różnego typu fortele w celu odwrócenia uwagi od młodego zwierzęcia, a także często stają w jego obronie. Należy o tym pamiętać nim przyjdzie nam ochota pogłaskać lub zabrać takiego malucha. Głaszcząc go pozostawiamy na jego sierści swój zapach co prawdopodobnie skończy się jego porzuceniem przez matkę lub może ściągnąć uwagę drapieżnika i ostatecznie skończy się jego śmiercią. Nasza chęć pomocy poprzez zabranie „bezbronnego” zwierzęcia wiąże się dla niego z dużym stresem, często kończy się jego śmiercią na skutek nieodpowiedniej opieki ze strony swoich „wybawców”. Jeżeli uda się wychować takie małe zwierzę to niestety do końca swoich dni pozostanie już w niewoli, ponieważ nie poradziłoby sobie na wolności.
    Zawsze przed podjęciem decyzji, czy pomóc malcom, czy po prostu odejść, należy rozejrzeć się dookoła. Tylko w sytuacji, gdy w pobliżu leży martwa matka, zabranie młodych zwierząt i przekazanie specjalistom jest jak najbardziej wskazane. Jeśli natomiast to młode zwierzę jest ranne, należy powiadomić weterynarza, leśnika lub specjalistyczny ośrodek.
    Tak samo nie należy zabierać młodych ptaków, których podloty przesiadują poza gniazdem na gałęziach drzew, chyba, że są ranne. Niektóre gatunki ptaków zachęcają swoje pisklęta do opuszczania gniazda w celu uczenia się latania jak to ma miejsce np. w przypadku młodych puszczyków.
    Znalezionemu pod drzewem pisklakowi można pomóc. Jeśli wypadł z gniazda, to należy go do niego z powrotem włożyć. Jeśli jednak zauważymy,  że gniazdo spadło z drzewa i leży obok, to wtedy powinniśmy zabrać pisklaka i przekazać pod profesjonalną opiekę.

Apelujemy do wszystkich ludzi, aby nim zechcą pogłaskać nowonarodzone zwierzę lub pomyślą o udzielaniu „pomocy” poprzez zabranie go z jego naturalnego środowiska skontaktowali się z leśniczym lub pracownikiem ośrodka zajmującego się pomocom dzikim zwierzętom.     

Zachęcam do obejrzenia filmiku, który przedstawia konsekwencje naszego pochopnego postępowania.