Asset Publisher
Obiekty edukacyjne
Na terenie nadleśnictwa, oprócz infrastruktury OEL "Dąbrówka" znajduje się szereg innych obiektów pełniących rolę edukacyjną.
Edukacja przyrodniczo-leśna jest jednym z podstawowych elementów mających duże znaczenie w ochronie naszej rodzimej przyrody i promowaniu zrównoważonej gospodarki leśnej, a także w kształtowaniu odpowiednich postaw i podnoszeniu wiedzy w społeczeństwie na temat leśnictwa i działalności Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
Nadleśnictwo Dąbrowa jeszcze przed powstaniem Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Bory Tucholskie” prowadziło różnego typu działania z zakresu edukacji przyrodniczo-leśnej mające na celu kształtowanie odpowiednich postaw wśród dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych w zakresie ochrony przyrody i polskich lasów.
Nadleśnictwo Dąbrowa od wielu lat współpracuje z różnego typu placówkami oświatowymi (przedszkola, szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, Uniwersytet Trzeciego Wieku i inne). Ponad to podejmuje akcje edukacyjne dotyczące m. in. problematyki zaśmiecania terenów leśnych, ochronie sów oraz owadów zapylających, a także promuje akcje związane ze zwiększaniem lesistości naszego kraju.
W celu zapewnienia bezpiecznych i odpowiednich warunków do przekazywania wiedzy z zakresu edukacji przyrodniczo-leśnej została utworzona infrastruktura edukacyjna. W 2011 roku dzięki dofinansowaniu z funduszy unijnych powstał mieszczący się przy siedzibie nadleśnictwa Ośrodek Edukacji Leśnej „Dąbrówka” składający się z sali edukacyjnej, ogrodu dydaktycznego oraz ścieżki edukacyjnej „Dąbrówka”. Doskonałym narzędziem edukacji ekologicznej jest także modernizowana w 2015 roku ścieżka edukacyjna "Grabowiec", biegnąca po granicy rezerwatu Grabowiec, gdzie obok zagadnień leśnych poruszane są tematy dotyczące gospodarki łowieckiej i ochrony przyrody.
Do edukacji w Nadleśnictwie Dąbrowa wykorzystuje się także szkółkę leśną w Leśnictwie Bojanowo, obiekty małej retencji znajdujące się w Leśnictwie Bedlenki, Rulewo i Kotówka oraz wiele innych zakamarków leśnych nadleśnictwa.
Ważniejsze wydarzenia w historii edukacji przyrodniczo-leśnej w Nadleśnictwie Dąbrowa
1. współpraca ze Szkołą Podstawową w Lipinkach, gdzie w 1997 roku utworzono Izbę Edukacyjną (obecnie ze względu na powstanie OEL „Dąbrówka” zlikwidowana),
2. powstanie ścieżki edukacyjnej Rybno, lecz ze względu na liczne dewastacje została przekształcona w 2010 r. na ścieżkę spacerową z elementami edukacyjnymi „Rybienka",
3. powstanie w roku 1997 ścieżki edukacyjnej „Grabowiec", której dokonano generalnej modernizacji w 2015 roku,
4. powstanie w 2011 roku Ośrodka Edukacji Leśnej „Dąbrówka” wraz z salą edukacyjną, ogrodem dydaktycznym i ścieżką edukacyjną „Dąbrówka”.
5. w 2023 roku zawarto porozumienie o współpracy z Zespołem Szkół Rolniczych im. Władysława Grabskiego w Grudziądzu w zakresie podejmowania różnego typu działań m. in. dotyczących rozpowszechniania wiedzy o gospodarce leśnej i ochronie przyrody.
Asset Publisher
Wąwóz Wyrwa
Wąwóz Wyrwa
Powołano kolejny rezerwat przyrody z okazji 100-lecia Lasów Państwowych.
Ochrona polskiej przyrody ma bardzo duże znaczenie podczas planowania i prowadzenia racjonalnej oraz trwale zrównoważonej gospodarki leśnej. Na terenach leśnych zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe przyroda chroniona jest na wiele sposobów, m in. poprzez wnioskowanie o ustanowienie rezerwatów. Wypracowany przez dziesięciolecia model prowadzenia gospodarki leśnej opartej na zasadzie powszechnej ochronności lasów, zachowania ich trwałości oraz ciągłości, a także zrównoważonego wykorzystania wszystkich jego funkcji może stanowić doskonały przykład współżycia człowieka z przyrodą.
Mając na względzie dobro naszej rodzimej przyrody kolejne pokolenia leśników chroniły i chronią miejsca o szczególnych walorach przyrodniczych m. in. poprzez zaniechanie prowadzenia w nich gospodarki leśnej, inicjowanie ustanawiania rezerwatów i pomników przyrody, stref ochronnych dla rzadkich siedlisk flory i fauny czy użytków ekologicznych.
W ramach wieloletniej współpracy Nadleśnictwa Dąbrowa z Zespołem Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą podjęto działania w zakresie objęcia ochroną rezerwatową cennego obszaru ukształtowanego m. in. przez meandrującą rzekę Wyrwę. Po przeszło półtorarocznych staraniach z dniem 20 grudnia 2024 roku ustanowiono na mocy zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy (Dz. Urz. Woj. Kuj.-Pom. z 2024 r. poz. 7535) rezerwat przyrody pod nazwą „Wąwóz Wyrwa”. Rezerwat o powierzchni 48,80 ha znajdujący się w leśnictwie Bedlenki (oddziały: 336, 337, 338), położony jest na terenie gmin Drzycim i Świecie, w powiecie świeckim, w województwie kujawsko – pomorskim, nieopodal takich miejscowości jak Wyrwa, Polski Konopat czy Mały Dólsk.
Nazwa rezerwatu wywodzi się od przepływającej przez ten teren rzeki Wyrwa, a także od charakterystycznego ukształtowania terenu, poprzecinanego licznymi stromymi wąwozami. Istotą rezerwatu jest zachowanie grądu zboczowego porastającego stoki doliny rzeki Wyrwy, z jej strefą zboczową, dnem i samą rzeką.
W wyniku zaniechania prowadzenia gospodarki leśnej na przestrzeni kilkudziesięciu lat doszło do procesu naturalnego starzenia się i odnowienia drzewostanu oraz akumulacji martwego drewna.
Strome zbocza głęboko wcinające się w Wysoczyznę Świecką Parowu Konopackiego porastają lasy grądowe, głównie z udziałem około 125-letnich grabów, z domieszką lipy drobnolistnej i dębu szypułkowego w wieku około 140 lat. U podnóża parowu, na niewielkiej powierzchni znajduje się łęg jesionowo - olszowy porośnięty głównie olszą czarną z niewielką domieszką jesionu wyniosłego.
W skład bardzo bujnego runa wchodzą takie gatunki roślin zielnych, jak: zawilec gajowy, zawilec żółty, gwiazdnica wielokwiatowa, łuskiewnik różowy, przylaszczka pospolita, śnieżyczka przebiśnieg, złoć żółta, miodunka ćma, kokorycz pusta, kokorycz wielokwiatowa, jaskier kosmaty, jaskier rozłogowy, kopytnik pospolity, groszek wiosenny. Wśród gatunków objętych ochroną gatunkową należy wymienić licznie występujące stanowiska z lilią złotogłów, wawrzynkiem wilczełyko czy kwitnącym bluszczem pospolitym.
Na terenie rezerwatu znajdują się liczne chronione gatunki przedstawicieli fauny, w tym entomofauny. Ponadto sama rzeka stanowi istotne siedlisko chronionych ryb.
W celu zmniejszenia negatywnego oddziaływania rolnictwa na chroniony obszar, ustanowiono na granicy leśno-polnej rezerwatu otulinę o powierzchni 220,60 ha. Działanie to ma na celu zmniejszenie negatywnego oddziaływania na siedlisko leśne w wyniku spływania nawozów i pestycydów z okolicznych pól. Ponadto dużym zagrożeniem dla prawidłowego rozwoju flory i fauny runa leśnego są bezprawne wjazdy użytkowników quadów i motorów crossowych na teren rezerwatu.