Asset Publisher
Obszary Natura 2000
Obszar Natura 2000 to nowa forma ochrony przyrody, wprowadzona do polskiego prawa dotyczącego ochrony przyrody w 2004 r., choć niektóre zapisy dotyczące tych obszarów włączono już do prawa polskiego w 2001 r. Natura 2000 to najbardziej kompleksowa i najlepiej legislacyjnie i politycznie przygotowaną Europejska sieć ekologiczna specjalnych obszarów ochrony, która jest wprowadzana we wszystkich krajach Unii Europejskiej, a którą tworzą poszczególne obszary Natura 2000 wyznaczane zgodnie z jednolitymi, naukowymi kryteriami zapisanymi w dyrektywie Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z 1992 r. o ochronie siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory w Europie.
Za obszary Natura 2000 uznaje się najistotniejsze tereny dla zachowania zagrożonych lub bardzo rzadkich gatunków roślin, zwierząt, czy charakterystycznych siedlisk przyrodniczych mających znaczenie dla ochrony wartości przyrodniczych całej Europy – czyli tzw. różnorodności biologicznej. Sposób ochrony w obrębie każdego z tych obszarów może być jednak inny. Bardzo istotnym elementem tego nowego systemu ochrony przyrody jest monitoring stanu siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt oraz ich populacji, za pomocą którego sprawdzana jest skuteczność działań ochronnych. Sieć Natura 2000 to system, który łączy dwa odrębne systemy obszarów chronionych wyznaczanych na podstawie prawa Unii Europejskiej. System ten nakłada się na dotychczasowe systemy obszarów ochrony przyrody funkcjonujące w państwach europejskich, ale nie zastępuje ich. Sieć Natura 2000 ma bowiem swe odmienne cele i funkcje. Podstawowym celem wprowadzania sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania gatunków zwierząt i roślin na obszarze Unii Europejskiej, a drugim prawie równie istotnym celem jest ochrona pełnego spektrum różnorodności biologicznej na tym obszarze w warunkach stałego monitorowania jej stanu i zachodzących zmian.
Jeden z podsystemów sieci Natura 2000 obejmuje obszary ważne dla ochrony dzikich ptaków (tzw. ostoje dzikich ptaków, formalnie nazywane „obszarami specjalnej ochrony ptaków" – OSO, a potocznie obszarami „ptasimi"). Prawną podstawa regulującą ich tworzenie jest Dyrektywa Ptasia uchwalona 2 kwietnia 1979 r., która zawiera założenia ochrony i zachowania wszystkich populacji ptaków naturalnie występujących w stanie dzikim w obrębie Wspólnoty Europejskiej, prawne uregulowanie handlu i pozyskiwania ptaków łownych oraz przeciwdziałanie pewnym metodom ich łapania i zabijania. W celu gatunkowej ochrony ptaków wyznaczono ostoje - obszary specjalnej ochrony (OSO).
W ramach drugiego z podsystemów sieci Natura 2000 chronione są obszary wyznaczane dla ochrony określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk istotnych dla ochrony określonych gatunków roślin i zwierząt, innych niż ptaki (formalnie nazywane „specjalnymi obszarami ochrony siedlisk" – SOO, a potocznie obszarami „siedliskowymi"). Prawną podstawą ich tworzenia jest Dyrektywa Siedliskowa uchwalona 21 maja 1992 r. określająca zasady ochrony i zachowania siedlisk naturalnych, dzikiej fauny i flory oraz bioróżnorodności w obrębie europejskiego terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. W celu ochrony siedlisk dyrektywa wyznacza obszary określane mianem specjalnych obszarów ochrony (SOO).
W latach 2006-2007 na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa, w ramach wyznaczania obszarów Natura 2000, została przeprowadzona Powszechna Inwentaryzacja Przyrodnicza. Podczas tych prac na terenie Nadleśnictwa stwierdzono występowanie 14 gatunków cennych roślin, w tym grzybienia północnego (Nymphaea candida) – gatunku wpisanego do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin. Jest to gatunek narażony w Polsce na wyginięcie, a jego występowanie zostało potwierdzone jedynie na 20 stanowiskach.
Prace inwentaryzacyjne wykazały dużą różnorodność siedlisk omawianego obszaru. Stwierdzono występowanie 24 przyrodniczych siedlisk leśnych i nieleśnych podlegających ochronie w ramach obszarów programu Natura 2000.
Podczas prac ujawnione zostały również cenne gatunki kręgowców. W lasach Nadleśnictwa Dąbrowa występują 3 gatunki ptaków wymienione w załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Są to: bocian czarny, orzeł bielik i żuraw, mające na tym terenie swoje miejsca lęgowe. Spośród zinwentaryzowanych 4 gatunków nietoperzy mopek i nocek duży ujęte zostały w Załączniku II dyrektywy Rady nr 92/43/EEC z dn. 21.05.1992r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory.
Poza wymienionymi gatunkami stwierdzono również występowanie innych cennych gatunków, takich jak bóbr, wydra, kumak nizinny i traszka grzebieniasta.
W zasięgu działania terytorialnego Nadleśnictwa Dąbrowa wyznaczono obszary:
Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków „Bory Tucholskie" PLB220009 – obejmuje swym zasięgiem 322 535,90 hektarów, z czego w Nadleśnictwie Dąbrowa 5488,16ha. Na obszarze tym, zainwentaryzowano 107 gatunków ptaków gniazdujących, w tym co najmniej 28 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 6 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt (PCK).
W okresie lęgowym obszar ten zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej następujących gatunków ptaków: bielik (PCK), kania czarna (PCK), kania ruda (PCK), podgorzałka (PCK), puchacz (PCK), rybitwa czarna, rybitwa rzeczna, zimorodek, żuraw, gągoł, nurogęś, tracz długodzioby (PCK) oraz licznie występujący błotniak stawowy.
W okresie wędrówek występuje co najmniej 1% populacji szlaku wędrówkowego łabędzia krzykliwego (do 400 osobników) i żurawia (do 1800 osobników na noclegowisku). Utworzenie ptasiego Obszau Natura 2000 "Bory Tucholskie" sprawiła różnorodność ptactwa.
Dolina Dolnej Wisły (Kod Obszaru 040003)- specjalnej ochrony ptaków.
W zasięgu działania terytorialnego Nadleśnictwa Dąbrowa wyznaczono obszar specjalnej ochrony ptaków (wg. Dyrektywy Ptasiej) na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków NATURA 2000 - Dolina Dolnej Wisły (Kod Obszaru 040003), o powierzchni ogólnej 34 909,20 ha. Obejmuje on odcinek doliny Wisły w jej dolnym biegu, od Włocławka do Przegaliny, zachowujący naturalny charakter i dynamikę rzeki swobodnie płynącej. Rzeka płynie w dużym stopniu naturalnym korytem, z namuliskami, łachami piaszczystymi i wysepkami, w dolinie zachowane są starorzecza i niewielkie torfowiska niskie; brzegi pokryte są mozaiką zarośli wierzbowych i lasów łęgowych, a także pól uprawnych i pastwisk. Miejscami dolinę Wisły ograniczają wysokie skarpy, na których utrzymują się murawy kserotermiczne i grądy zboczowe. Wisła przepływa w granicach obszaru przez kilka dużych miast, takich jak: Toruń, Bydgoszcz, Grudziądz, Tczew.
Na tym obszarze występuje 5 gatunków ssaków wymienionych w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej, co najmniej 44 gatunki ptaków wymienione w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej, a także 7 gatunków znajdujących się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Odnotowano tu gniazdowanie około 180 gatunków ptaków. Z grupy gatunków zagrożonych wyginięciem w Europie na tym terenie występuje 16 gatunków. Biorąc pod uwagę grupy gatunków zagrożonych wyginięciem w Polsce, na terenie tym stwierdzono: 1 gatunek skrajnie zagrożony, 6 silnie zagrożonych i 21 zagrożonych. Wśród chronionych gatunków ssaków, występujących na tym obszarze warto wymienić takie, jak: wilk, wydra, bóbr europejski, mopek, nocek duży. Występują tu 2 gatunki płazów wymienione w Załączniku II: kumak nizinny i traszka grzebieniasta. Spośród ptaków teren ten zasiedlają takie gatunki jak nurogęś, ohar, rybitwa białoczelna, rybitwa rzeczna, zimorodek, derkacz, ostrygojad, sieweczka rzeczna, mewa czarnogłowa. W okresie zimowym przebiega tędy szlak wędrówkowy takich gatunków, jak orzeł bielik, gągoł, nurogęś, bielaczek.
Równie bogata jest flora naczyniowa, licząca około 1350 gatunków roślin. Charakteryzuje ją duża różnorodność zbiorowisk, wśród których znajdują się siedliska wymienione w Załączniku I: łęgi topolowe, olszowe i jesionowe, olsy źródliskowe, niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie, starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne.
W zasięgu działania terytorialnego nadleśnictwa wyznaczono Specjalny obszar ochrony siedlisk Sandr Wdy symbol PLH040017 (wg. Dyrektywy Siedliskowej) Jeden z najcenniejszych przyrodniczo fragmentów Borów Tucholskich, dolina i sandr Wdy. Obszar położony na równinie sandrowej, w którą głęboko wcina się Wda i jej dopływy, W rynnach polodowcowych i zagłębieniach wytopiskowych położone są rozmaite cenne ekosystemy wodne i bagienne. Obszar obejmuje rdzeniowe części Wdeckiego PK i jest reprezentatywny dla przyrody Borów Tucholskich.
Zamek Świecie (kod obszaru PLH040025). Zamek krzyżacki, położony w Świeciu nad Wisłą, pochodzi z XIV wieku, ale w XV w. wszedł w skład Państwa Polskiego. W XX w. przeprowadzono remont. Obecnie jest wynajęty i organizowane są w nim imprezy kulturalne. Na tym terenie występuje mopek, gatunek nietoperza wymieniony w Załączniku II.
Asset Publisher
Międzynarodowy Dzień Lasów 2024
Międzynarodowy Dzień Lasów 2024
21 marca to Międzynarodowy Dzień Lasów. Został on ustanowiony w 2012 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych i od tamtej pory jest obchodzony na całym świecie. Obchody mają na celu rozbudzenie w społeczności całego świata świadomości znaczenia lasów dla człowieka.
„Lasy i innowacje. Nowe rozwiązania dla lepszego świata.” to tegoroczne hasło Międzynarodowego Dnia Lasów. W pierwszej chwili możemy sobie pomyśleć, że co ma las wspólnego z innowacjami technologicznymi. A szybki rozwój nowoczesnych technologii ma niebagatelne znaczenie dla utrzymania różnorodności biologicznej, ochrony ekosystemów leśnych i zmniejszenie negatywnych efektów zmiany klimatu.
Im lepiej poznamy lasy i im lepszymi analizami dysponujemy, tym lepiej możemy je chronić. Jako jedyny kraj w Europie możemy się pochwalić „hurtownią” danych o lasach. Lasy Państwowe stworzyły i utrzymują platformę „Bank Danych o Lasach” (BDL), która gromadzi, przetwarza i udostępnia informacje o wszystkich lasach w Polsce, niezależnie od ich form własności. W oparciu o BDL działają także m.in. mobilna aplikacja mBDL, aplikacja wspomagająca zarządzanie lasami prywatnymi czy aplikacja do kontroli i tworzenia danych na potrzeby uproszczonych planów urządzenia lasu. Bank Danych o Lasach jest dostępny dla każdego, jest bezpłatny i w pełni finansowany ze środków Lasów Państwowych.
Usprawnienia technologiczne są kluczowe w zapobieganiu pożarom lasów. Polska i Lasy Państwowe mogą pochwalić się wyjątkowo skutecznym systemem ochrony przeciwpożarowej. Jeśli chodzi o liczbę pożarów lasów w Europie, to Polskę wyprzedzają tylko dwa kraje z półwyspu iberyjskiego - Portugalia i Hiszpania. Jednak w mediach nie słyszy się zbyt wiele o ogromnych powierzchniach zniszczonych przez ogień. Dlaczego? Jest to niewątpliwa zasługa funkcjonującego w LP i ciągle doskonalonego systemu ochrony przeciwpożarowej lasu. Celem systemu jest jak najszybsze wykrycie dymu, precyzyjne ustalenie miejsca pożaru i umożliwienie jak najszybszego podjęcia działań gaśniczych. Dzięki temu większość pożarów udaje się ugasić w fazie początkowej, nie dopuszczając do rozwoju katastrofalnych pożarów wielkoobszarowych.
Jednym z elementów systemu ochrony ppoż. jest codzienny, bezpośredni pomiar wilgotności ściółki i parametrów meteorologicznych. Dzięki unikatowej w skali Europy metodzie możemy precyzyjnie ustalić stopień zagrożenia w danym dniu, na terenie całego kraju. Jest to możliwe tylko dlatego, że Lasy Państwowe pokrywają niemalże całą powierzchnię kraju.
Oprócz tego system tworzy wiele współpracujących ze sobą elementów m.in.: dostrzegalnie, kamery, dojazdy pożarowe, punkty czerpania wody, samoloty, śmigłowce, samochody patrolowo-gaśnicze, bazy sprzętu i pasy przeciwpożarowe. Dostrzegalnie tworzą system obserwacji, pokrywający monitoringiem większą część lasów w Polsce, w tym także lasy prywatne i parki narodowe. Gdy obserwator zauważa pożar nie ma znaczenia czy pali się las państwowy czy prywatny, akcja gaśnicza zostaje rozpoczęta.
Nowoczesne badania i nauka przesuwają granice tego, co możemy zrobić z drewnem i innymi produktami leśnymi. Od budownictwa po medycynę, innowacje w produktach leśnych pomagają tworzyć alternatywy dla obciążających środowisko materiałów, takich jak beton, stal, tworzywa sztuczne i włókna syntetyczne. W obliczu zmian klimatycznych ważne jest też to, że nie tylko żywe drzewa wiążą znaczne ilości dwutlenku węgla. Wielkim magazynem CO2 są również produkty z drewna.
Pochodzenie, sposób pozyskania i właściwości fizyczne drewna sprawiają, że jest najbardziej naturalnym i przyjaznym materiałem, który wykorzystujemy na tak wielką skalę. Jest niezbędnym elementem modnego dziś życia w stylu „eko", w harmonii z naturą i w zdrowiu.
Szacuje się, że współcześnie drewno ma ok. 30 tys. zastosowań. Drewno i materiały drewnopochodne są wykorzystywane m.in. w budownictwie, górnictwie, energetyce, do produkcji maszyn rolniczych i przemysłowych, podłóg, mebli, płyt, papieru i opakowań, narzędzi, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego, zabawek czy materiałów biurowych.
To tylko kilka przykładów tego jak Lasy Państwowe wykorzystują innowacje technologiczne by w jak najlepszym stopniu móc realizować powierzone im zadanie opieki nad lasami, które stanowią 1/3 powierzchni naszego kraju. Łączymy ponad 100-letnie doświadczenie z wykorzystaniem najnowszej wiedzy i osiągnięć naukowych.
Z najważniejszymi przesłaniami tegorocznej edycji Międzynarodowego Dnia Lasów można zapoznać się na stronie FAO, a poniżej zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmu, przygotowanego przez FAO.
