Asset Publisher
Położenie i warunki lokalne
Nadleśnictwo Dąbrowa będące jednym z 27 nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu położone jest w północno – wschodniej części województwa kujawsko- pomorskiego, w powiecie świeckim i zasięgiem terytorialnym obejmuje siedem gmin: Jeżewo, Dragacz, Świecie, Warlubie, Drzycim, Bukowiec i Osie. Północna granica nadleśnictwa rozciąga się na linii od miejscowości Lipinki, w kierunku na południowy wschód przez Bąkowo w okolicach Warlubia, aż do rzeki Wisły. Wschodnia granica biegnie po Wiśle w kierunku południowym aż do miejscowości Gruczno, w okolicach Świecia. W kierunku zachodnim, obszar nadleśnictwa sięga od miejscowości Miedzno w okolicach Osia (na północnym zachodzie), sięgając w kierunku południowym do miejscowości Drzycim i Przysiersk. Powierzchnia ogólna nadleśnictwa na dzień 04.09.2023 r. wynosi 19 148,52 ha, natomiast powierzchnia leśna 18 187,01 ha. Teren nadleśnictwa w całości wchodzi w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Bory Tucholskie".
Nadleśnictwo Dąbrowa, istniejące pod tą nazwą od 1869 roku. W czasie ponad 150-letniej historii ulegało podziałom terytorialnym i organizacyjnym. Obecnie składa się z dwóch obrębów:
- Dąbrowa, składającego się z 6 leśnictw: Bursztynowo, Czersk Świecki, Dąbrowa, Kotówka, Kwiatki, Rulewo,
- Laskowice, do którego zaliczono 8 leśnictw: Bedlenki , Bojanowo, Bzowo, Grabowiec, Gródek, Mniszek, Taszewo i Terespol.
Na terenie leśnictwa Bojanowo znajduje się szkółka leśna produkująca materiał sadzeniowy na potrzeby Nadleśnictwa Dąbrowa. W 1995 roku powstał Ośrodek Hodowli Zwierzyny „Dąbrowa”, który prowadzi wzorową gospodarkę łowiecką, w ramach którego została utworzona w 2007 roku Leśnictwie Kotówka zarodową zagrodą danieli, której zadaniem jest zwiększanie puli genowej dla tego gatunku.
Lasy nadleśnictwa wchodzą w skład największego kompleksu leśnego jakim są Bory Tucholskie i rosną na siedliskach borowych, gdzie głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna (stanowi ona około 87%), dąb (stanowi on około 2,6%) oraz pozostałe gatunki, takie jak olsza, brzoza i inne.
Na terenie nadleśnictwa ze względu na szczególnie cenne obszary utworzono trzy rezerwaty, o łącznej powierzchni ponad 76 hektarów, tj.
- „Jezioro Fletnowskie”,
- „Ostnicowe Parowy Gruczna”
- „Grabowiec”
Ponadto na terenie nadleśnictwa znajdują się dwa parki krajobrazowe: Wdecki Park Krajobrazowy oraz Zespół Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą.
Oprócz w/w form na terenie nadleśnictwa znajduje liczne użytki ekologiczne, pomniki przyrody oraz strefy ochrony ptaków(bociana czarnego, bielika czy kani rudej).
Nadleśnictwo Dąbrowa słynie z maszynowego pozyskania drewna, z największej w Polsce populacji żyjących na wolności danieli, retencji wodnej oraz edukacji leśnej prowadzonej w Ośrodku Edukacji Leśnej „Dąbrówka”.
Asset Publisher
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Na mocy Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dniem 20 grudnia 2024 roku został utworzony na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa leśny rezerwat przyrody - „Zbocza Świętopełka”.
Rezerwat położony jest w powiecie świeckim, na terenie gminy Świecie i obejmuje stoki Doliny Dolnej Wisły wraz z wcinającym się w nie jarem „Czerwonej Wody”, nieopodal miejscowości Sartowice i Wiąg. Nazwa rezerwatu nawiązuje do ukształtowania terenu oraz osoby Świętopełka II, który osiedlił się w XIII wieku na tych terenach, w miejscowości Sartowice i jako pierwszy podjął walkę z dominacją Zakonu Krzyżackiego na ziemiach polskich.
Rezerwat „Zbocza Świętopełka” o powierzchni 31,52 ha wraz z otuliną o powierzchni 136,73 ha został utworzony w celu zachowania grądu zboczowego porastającego stoki Doliny Dolnej Wisły i zachodzących w nim procesów odnowy oraz starzenia się drzewostanu, a także gatunków z nim związanych. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony jest to rezerwat florystyczny.
Leśnicy, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju, chronią tereny cenne przyrodniczo m. in. poprzez zaniechanie prowadzenia na nich gospodarki leśnej. Jeden z takich obszarów stanowi utworzony rezerwat przyrody, znajdujący się na terenie Leśnictwa Grabowiec, w oddz. 246 i 247, w następstwie czego od kilkudziesięciu lat dochodzi w nim do naturalnych procesów starzenia i odnawiania się drzewostanu.
Kilkanaście lat temu wyznaczono z Sartowic do Świecia szlak pieszy czarny PTTK „Na Diabelce” oraz „Nadwiślański Szlak Świętego Jakuba”. Ich przebieg pokrywa się z wyznaczoną pieszą ścieżką przez rezerwat. Takie działanie ma na celu skanalizowanie ruchu turystycznego, a tym samym ochronę szaty roślinnej rezerwatu przed wydeptaniem oraz umożliwia społeczeństwu obserwację wielopokoleniowego drzewostanu. Wędrując szlakiem możemy podziwiać okazałe, ponad 250-letnie, objęte ochroną pomnikową dęby, a także ponad stuletnie graby, wiązy, jesiony, klony czy lipy.
W zachodniej części rezerwatu znajduje się rozległy jar „Czerwonej Wody”, który stanowi wyraźne rozgraniczenie między wznoszącymi się na lewym brzegu Wisły Czarcimi Górami, a Niziną Sartowicko-Nowską. W dole wąwozu płynie strumień, mający swój początek z niewielkiego jeziora Radoń, położonego na południe od wsi Czaple. W strumieniu tym stwierdzono występowanie cennych pod kątem przyrodniczym gatunków ryb, takich jak piskorz, koza czy różanka.
Wiosną na terenie rezerwatu możemy podziwiać kobierce z pięknie kwitnącą kokoryczą pustą, kokoryczką wonną, przylaszczką pospolitą, barwinkiem pospolitym, miodunką ćmą, fiołkiem leśnym, zawilcem gajowym czy zawilcem żółtym, a także gwiazdnicą gajową.
Położenie rezerwatu na zboczach Doliny Dolnej Wisły oraz ukształtowanie terenu to doskonałe miejsce dla życia wielu gatunków przedstawicieli fauny, w tym entomofauny.
Na terenie rezerwatu znajdują się pozostałości po cmentarzu ewangelickim
z II połowy XIX wieku z pojedynczymi płytami nagrobnymi.
