Wydawca treści
Nadzór nad lasami niepaństwowymi
Lasy prywatne stanowią ok. 17 proc. lasów w Polsce. Ponad 70 proc. starostw powierza prowadzenie nadzoru nad gospodarką leśną w lasach prywatnych leśnikom z Lasów Państwowych.
Sporządzanie planów zalesieniowych w ramach PROW 2014-2020 w Nadleśnictwie Dąbrowa.
Nadleśnictwo ma 60 dni na sporządzenie planu zalesienia.
Zanim zaczniesz starać się o zalesianie
Krok I - PODLICZ SWOJE PUNKTY
Zgodnie z nowym rozporządzeniem ze względu na małą ilość środków premia nie będzie przyznawana wszystkim rolnikom, a zostanie stworzony ogólnopolski ranking przy czym wnioski, które nie otrzymają minimum 6 punktów w ogóle nie będą rozpatrywane.
Punkty otrzymuje się za spełnienie następujących kryteriów:
- 14 pkt – jeżeli grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części są zlokalizowane na korytarzach ekologicznych w rozumieniu art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, z późn. zm.) położonych na obszarze Natura 2000 określonych w planie ochrony lub planie zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000
- 12 pkt – jeżeli grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części są zlokalizowane na obszarach zagrożonych erozją wodną określonych w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 marca 2015 r. w sprawie n orm w zakresie dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska (Dz. U. z 2015 r. poz. 344), zwanych dalej "gruntami erozyjnymi"
- 10 pkt - grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części przylegają do śródlądowych wód powierzchniowych, o których mowa w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2015 r. poz. 469),
- 8 pkt jeżeli grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części są gruntami o nachyleniu terenu powyżej 12°
- 7 pkt jeżeli grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części przylegają do lasu lub obszaru zalesionego
f. 6 pkt jeżeli grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części są położone na glebach V, VI lub VIz klasy bonitacyjnej, zgodnie z ewidencją gruntów i budynków w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne
g. 4 pkt jeżeli grunty przeznaczone do wykonania zalesienia przynajmniej w części są położone w województwie o lesistości poniżej 30% (Woj. Lubelskie ma lesistość poniżej 30%)
Grunty leżące na terenie Nadleśnictwa Lubartów realnie mają szansę jedynie na punktacje z kryteriów c, e i f. Jeżeli Państwa działka nie otrzymała minimum 6 punktów według powyższych kryteriów nie ma jakichkolwiek szans na dofinansowanie przy zalesieniu.
Aby samemu oszacować ilość punktów jaka nam przysługuje najlepiej złożyć wniosek i pobrać materiał graficzny o którym mowa w art.72 rozporządzenia nr 1306/2013 z kartą informacyjną udostępniane przez ARiMR, znajdują się tam dane umożliwiające oszacowanie punktacji. Czas oczekiwania na udostępnienie materiału graficznego wraz z kartą to 1-2 tygodnie, wzór wniosku znajduje się w załącznikach. Dokumenty udostępniane są za darmo.
INFORMACJE OGÓLNE
Krok II - SPRAWDŹ CZY TWOJA DZIAŁKA SPEŁNIA WYMAGANIA FORMALNE
Pomoc na zalesianie gruntów rolnych (z wyłączeniem gruntów położonych na obszarach Natura 2000) jest przyznawana rolnikowi do gruntów:
1) stanowiących grunty orne lub sady, które zostały przeznaczone do zalesienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku tego planu, gdy zalesianie tych gruntów nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy,
2) stanowiących własność lub współwłasność rolnika,
3) O POWIERZCHNI CO NAJMNIEJ 0,1h I SZEROKOŚCI WIĘKSZEJ NIŻ 20 m, przy czym wymaganie, które dotyczy szerokości gruntu nie stosuje się, jeżeli grunty GRANICZĄ Z LASEM.
Krok III - ZBIERZ WSZYSTKIE WYMAGANE DOKUMENTY I ZŁÓŻ WNIOSEK O SPORZĄDZENIE PLANU ZALESIENIA
Rolnicy zainteresowani przystąpieniem do programu przed złożeniem wniosku w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa powinni posiadać plan zalesienia, tworzony w nadleśnictwie.
I. Lista wymaganych dokumentów do sporządzenia planu zalesienia
Druki do pobrania na stronie Nadleśnictwa Dąbrowa lub bezpośrednio w biurze jednostki:
- Wniosek do Nadleśnictwa o sporządzenie planu zalesiania gruntu
- Oświadczenie rolnika o powierzchni gruntów przeznaczonych do wykonania zalesienia lub gruntów z sukcesją naturalną zawierające numery działek ewidencyjnych na których położone są te grunty
Urząd Gminy:
- Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczące działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do wykonania zalesienia lub grunty z sukcesją naturalną,
a w przypadku braku tego planu – zaświadczenie potwierdzające, że przeznaczenie gruntów do wykonania zalesienia lub gruntów z sukcesją naturalną nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy - Zaświadczenia wydane przez właściwy organ gminy potwierdzające, że grunty przeznaczone do wykonania zalesienia są położone na obszarze Natura 2000 lub obszary znajdujące się na liście o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody albo postanowienie o odmowie wydania takiego zaświadczenia w przypadku braku karty informacyjnej o której mowa w pkt. 3
Starostwo powiatowe/Agencja Rozwoju i Modernizacji Rolnictwa
- Materiał graficzny wraz z kartą informacyjną o którym mowa w art.72 ust. 3 rozporządzenia nr 1306/2013 udostępniane na wniosek rolnika przez Agencję lub kopię części mapy ewidencyjnej gruntów i budynków wydawane przez starostwo powiatowe, która obejmuje grunty przeznaczone do wykonania zalesienia lub grunty z sukcesją naturalną z naniesionymi granicami gruntów
- Wypis z ewidencji gruntów i budynków wydawany przez starostwo powiatowe dotyczący działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do zalesienia lub grunty z sukcesją naturalną. UWAGA!!! Nie będą uznawane takie dokumenty jak: Informacja o działce, Zbiór danych bazy EGiB dotyczących działek ewidencyjnych itp.
Dokumenty dodatkowe (w przypadkach opisanych poniżej):
- Pisemna zgoda:
- pozostałych współwłaścicieli na zalesienie gruntów rolnych lub gruntów innych niż rolne, jeżeli grunty te stanowią przedmiot współwłasności,
- małżonka rolnika na zalesienie gruntów, jeżeli grunty te stanowią własność tego małżonka
- W przypadku gruntów z sukcesją naturalną lub planowanego wykonania zalesienia części działki ewidencyjnej lub planowanego wykonania zalesienia gruntu o nachyleniu terenu powyżej 12°; mapa sporządzona przez osobę posiadającą uprawnienia zawodowe, nadane na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r.- prawo geodezyjne i kartograficzne , na pokładzie mapy zasadniczej lub na pokładzie ewidencyjnym zawierająca:
- wskazanie granic całości gruntów przeznaczonych do wykonania zalesienia lub gruntów z sukcesją naturalną oraz określenie łącznej powierzchni tych gruntów wraz z powierzchnią działek ewidencyjnych, na których są położone
- wskazanie granic gruntów o nachyleniu powyżej 12° i określenie powierzchni tych gruntów
- wskazanie granic kęp i określenie ich powierzchni
- opinia właściwego dyrektora parku narodowego o braku sprzeczności zalesieni z celami ochrony danego obszaru – w przypadku gruntu przeznaczonego do wykonania zalesienia lub gruntu z sukcesją naturalną położonych w parku narodowym lub na obszarze jego otuliny, również
w przypadku gdy grunt ten jest położony w granicach obszaru Natura 2000 lub obszaru znajdującego się na liście o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
- opinia regionalnego dyrektora ochrony środowiska o braku sprzeczności zalesienia z:
- celami ochrony danego obszaru – w przypadku gruntu przeznaczonego do wykonania zalesienia lub grunt z sukcesją naturalną położonych w rezerwacie przyrody lub parku krajobrazowym lub na obszarze ich otulin
- planami ochrony albo planami zadań ochronnych danego obszaru - w przypadku gruntu przeznaczonego do wykonania zalesienia lub grunt z sukcesją naturalną położonych w obszarze Natura 2000 lub obszarze znajdującym się na liście o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody z wyjątkiem przypadku o którym mowa w pkt 7.
II. Złożenie wniosku o przyznanie pomocy na zalesianie w Biurze Powiatowym ARiMR, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę wnioskodawcy.
Informacja o liście wymaganych przez ARiMR dokumentów dostępna w siedzibie Biura Powiatowego ARiMR.
Po weryfikacji wniosku, kierownik Biura Powiatowego ARiMR wydaje postanowienie o spełnieniu niezbędnych warunków we wniosku o przyznanie pomocy na zalesianie lub decyzję o odmowie przyznania pomocy. Otrzymanie przez rolnika postanowienia, umożliwia rozpoczęcie przez niego prac zalesieniowych. Sposób oraz termin wykonania zalesienia, jest opisany w sporządzonym przez Nadleśniczego planie zalesienia. Zalesienie należy wykonać w terminie określonym w planie zalesienia, jednakże nie później niż w okresie sadzenia przypadającym na wiosnę roku następującego po tym,w którym został złożony wniosek o przyznanie pomocy na zalesianie.
W ciągu 7 dni od zakończenia zalesienia, rolnik powinien pisemnie powiadomić nadleśniczego o wykonaniu zalesienia. Wówczas nadleśniczy wyda zaświadczenie o zgodności zalesienia z planem zalesienia. Oświadczenie o wykonaniu zalesienia zgodnie z planem zalesienia, do którego obowiązkowo dołączone jest zaświadczenie nadleśniczego, powinno zostać złożone do biura powiatowego ARiMR w terminie do 15 maja roku, w którym zalesienie wykonano wiosną albo roku następującego po roku, w którym zalesienie wykonano jesienią.
Przyznanie pomocy na zalesianie następuje w drodze decyzji kierownika biura powiatowego.
W terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja ta stanie się ostateczna, ARiMR wypłaci: wsparcie na zalesienie, premię pielęgnacyjną i premię zalesieniową. Należność zostanie przekazana na rachunek bankowy wnioskodawcy.
Co warto wiedzieć o planie zalesienia:
o Wykonanie planu zalesienia jest bezpłatne,
o Nadleśnictwo ma 60 dni na sporządzenie planu (od daty wpłynięcia wniosku z kompletną dokumentacją),
o Nadleśnictwo nie przyjmuje niekompletnej dokumentacji (nie ma możliwości „doniesienia" brakujących dokumentów,
o W przypadku planów działek, gdzie rolnik odstąpił od wykonania zalesienia, istnieje możliwość odbioru dokumentacji po złożeniu wniosku do biura nadleśnictwa.
WAŻNE !!!
Rolnik zakłada uprawę leśną w odległości co najmniej 2,0 m od granicy sąsiedniego gruntu stanowiącego własność innego podmiotu.
Zgodnie z przepisami ustawy o lasach Lasy Państwowe zobowiązane są służyć radą i pomocą prywatnym właścicielom lasów w prowadzeniu gospodarki leśnej. Leśnicy w ramach tych działań:
- doradzają prywatnym właścicielom, jak prowadzić gospodarkę leśną;
- udostępniają sadzonki drzew i krzewów leśnych;
- wykonują na koszt nadleśnictw zabiegi zwalczające i ochronne w lasach prywatnych, jeśli wystąpią tam organizmy szkodliwe, zagrażające trwałości lasu;
- organizują wykonanie zadań gospodarczych w lesie (w tym sprzedaż drewna), na podstawie umowy z właścicielem lasu;
- sporządzają wielkoobszarowe inwentaryzacje stanu lasów oraz prowadzą bank danych o lasach.
UWAGA !!!!!
W sprawie cechowania drewna proszę kontaktować się z lokalnymi leśniczymi .
Najnowsze aktualności
Feliks Ciechowski – leśniczy z Dąbrowy (1899 – 1945 ), dziadek „Obywatela G. C.”
Feliks Ciechowski – leśniczy z Dąbrowy (1899 – 1945 ), dziadek „Obywatela G. C.”
Leśniczy Feliks Ciechowski
Feliks i Kaziu Ciechowscy 1938 rok
Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia sylwetki zapomnianego pracownika jeżewskich lasów, a przede wszystkim odtworzenia dramatycznego aresztowania i wywózki za Ural i Jego tragicznej śmierci w 1945 r.
Jesienią 2011 r. w Jeżewie na miejscowym cmentarzu parafialnym odsłonięto tablice pamiątkowe poświęcone 138 mieszkańcom gminy Jeżewo, którzy zginęli w wyniku eksterminacji niemieckiej i sowieckiej w latach 1939 – 1946. Wśród 65 ofiar sowieckich znalazł się leśniczy z pobliskiego Nadleśnictwa Dąbrowa – Feliks Ciechowski. Dopiero w ubiegłym roku do moich rąk dotarła książka „Leśnicy dla Niepodległej” opracowana pod redakcją Tadeusza Chrzanowskiego i wydana przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Toruniu w 2018 r., w której na 410 stronie umieszczono krótki biogram i fotografię leśniczego. Autor notatki zapisał między innymi:” Feliks Ciechowski … dziadek Grzegorza Ciechowskiego – lidera grupy „Republika.”
Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia sylwetki zapomnianego pracownika jeżewskich lasów, a przede wszystkim odtworzenia dramatycznego aresztowania i wywózki za Ural i Jego tragicznej śmierci w 1945 r.
Feliks Ciechowski urodził się 26 kwietnia 1899 r. w Komorsku, gmina Warlubie, pow. Świecie. Jego rodzicami byli Jan i Elżbieta z domu Dominikowska. Zapewnie w dzieciństwie uczęszczął do szkoły powszechnej w Wielkim Komorsku. Po 25 stycznia 1920 r, kiedy Kociewie wróciło do Polski rozpoczął pracę jako kontraktowy leśniczy w Nadleśnictwie Osie. Wtedy ożenił się z Heleną Otlewską. W Osiu urodziły się najstarsze dzieci: Feliks i Janina.
W 1925 r. Ciechowscy znaleźli się w Dąbrowie, gdzie Feliks został leśniczym w miejscowym Nadleśnictwie. W trakcie pracy w Dąbrowie Feliks Ciechowski doskonalił swoje umiejętności zawodowe. W 1930 r stał się mianowanym leśniczym. Jego domeną zawodową stało się prowadzenie wszelkiej dokumentacji działań Lasów Państwowych. Z tego tytułu prowadził kancelarię nadleśnictwa, a od początku lat trzydziestych XX w. był sekretarzem Nadleśnictwa. W połowie lat dwudziestych XX stulecia zamieszkał w „sekretarzówce”, gdzie zajmował mieszkanie i prowadził deputatowe gospodarstwo rolne. W tym czasie młodzi doczekali się kolejnych dzieci ( Maria ur. 4 września 1925 r., Zbigniew ur.13 września 1929 r. – ojciec Grzegorza, muzyka, Teresa, Kazimierz).
We wrześniu 1939 r. w wyniku napaści Niemiec na Polskę Kociewie zostało opanowane przez okupanta hitlerowskiego. W lasach państwowych usunięto polskich urzędników, a wobec najbardziej patriotycznch osób nie cofnięto się przed ich represjami i eksterminacją. Niestety autorowi nie udało się dotrzeć do informacji o losach Ciechowskich w czasie wojny. Wiadomo,że bezpiecznie przetrwali do wyzwolenia w lutym 1945 r.
Z chwilą przepędzenia Niemców, na wyzwolonych ziemiach przywracano polskie władze we wszystkich strukturach gospodarczych, administracyjnych, samorzadowych , także w nadleśnictwach. Przedwojenny sekretarz z Dąbrowy stawił się do realizacji kolejnych zawodowych zadań. W międzyczasie w poszczególnych wsiach i miastach kociewskich specjalne oddziały NKWD (sowicka formacja milicyjna Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR) przy udziale miejscowych Polaków, najczęściej przedstawicieli tymczasowej Milicji Obywatelskiej dokonywały aresztowań domniemanych wrogów ZSRR oraz osób sprzyjających Niemcom. Zatrzymania na terenie gminy Jeżewo trwały od 16 lutego do początku marca 1945 r (łącznie w całej gminie aresztowano 196 osób, w tym 50 kobiet i 146 mężczyzn).
W Dąbrowie specjalny oddział sowiecko – polski zjawił się 1 marca 1945 r. Oprawcy postanowili aresztować Feliksa Ciechowskiego i Jego córkę Marię. W archiwum IPN w Bydgoszczy znajduje się lista :”Spisy imienne Polaków deportowanych w 1945 roku z powiatu świeckiego do łagrów sowieckich” (syg. IPN By 28/5), gdzie zapisano błędnie : Ciechanowski Feliks, Jeżewo, Ciechanowska Maria, Jeżewo (powinno być: Ciechowski, na terenie gminy Jeżewo w 1945 r. nie występowało nazwisko :Ciechanowski, dopisk Z.D). Według relacji członka rodziny Ciechowskich - Michała z czerwca 2018 r. (T. Chrzanowski,red.,”Leśnicy dla Niepodległej”, Toruń 2018) Feliks stanął w obronie córki i ostatecznie „wyrwał” Ją z rąk prześladowców. Sam nie zdołał się uratować i znalazł się wśród prawie 1500 aresztowanych przez Sowietów z powiatu świeckiego. Warto dodać, że w dokumentacji z 1945 r. znajdowało się szereg błędów w pisowni nazwisk. Z „Listy” deportowanych nie wykreślono, tych osób, którym udało się uniknąć wywózki.
Wracając do Feliksa, z masą aresztowanych, pieszo przez Świecie, Grudziądz skierowano Jego do Działdowa. Tam przetrzymywano w Obozie Nakazowo – Rozdzielczym NKWD. Po pewnym czasie, pod koniec marca 1945 r. sekretarza z Dąbrowy wraz z innymi wywieziono w głąb ZSRR, za góry Ural, w rejon miasta Ufa. Miejscem docelowym stał się łagier Biełorieck leżący na szlaku Ufa – Magnitogorsk. Jedna z kobiet, która przeżyła deportację tak opisywała warunki i pracę w Biełoriecku: „Więźniowie mieszkali tutaj w prymitywnych barakach. Obok Polaków przebywali w nich także i Niemcy.Wszystkich ich zatrudniano przy wyrębie tajgi, zaś kobiety przenosiły drzewo z lasu do pobliskiego jeziora. Personel obozowy był ustosunkowany do więźniów negatywnie, stąd na porządku dziennym były prace dodatkowe, na przykład, w postaci bezcelowego przenoszenia kamieni z jednego miejsca na drugie. Bardzo dużo osób nie wytrzymywało trudnych, obozowych warunków i umierało.”(relacja Marty Goncerzewiczowej w: W. Jastrzębski, „W dalekim obcym kraju”, Pomorze, 1990 r., s. 84). Pobyt i ciężka praca w obcym kraju niestety dla Feliksa Ciechowskiego były ponad jego siły. Najprawdopodobniej zmarł On w szpitalu obozowym z wycięczenia i chorób jesienią 1945 r. Zimą 1946 r. w wyniku interwencji władz polskich, władze sowieckie zgodziły się na powrót do ojczyzny wywiezionych. W ten sposób w rodzinne strony wrócili wspóltowarzysze niewoli Feliksa: Bolesław Flatow z Laskowic i Leon Redzimski z Lipienek. W tym samym roku (15 lipca 1946 r.) Sąd Grodzki w Świeciu na wniosek Heleny Ciechowskiej uznał, na podstawie zeznań szczęśliwie powróconych, Feliksa Ciechowskiego za zmarłego i ustalił datę zgonu na 31 października 1945 r. Dopiero po 1989 r. w Polsce powoli zaczęto w poszczególnych środowiskach przywracać do zbiorowej pamięci losy tych rodaków, którym u progu wolności los zgotował deportację, poniewierkę i niejednokrotnie śmierć. 15 października 2011 r. na cmentarzu parafialnym w Jeżewie odsłonięto tablice pamiątkowe, na których wyryto imiona i nazwiska tych, którzy stracili życie za Uralem. Dla nieżyjących, jak dla Ich rodzin jest to symboliczne miejsce pochówku.
Również Lasy Państwowe zadbały o przybliżenie sylwetek zapomnianych leśników publikując okolicznościowe wydawnictwa, w tym między innymi zbiorową pracę : „Leśnicy dla Niepodległej”, wydanej w 2018 r. z biogramem Feliksa Ciechowskiego.
Uratowana przez ojca Maria zmarła 16 lipca 2002 r., natomiast syn Zbigniew zamieszkał w Tczewie, gdzie w 1953 r. wstąpił w związek małżeński z Heleną Omernik. 29 sierpnia 1957 r. w Tczewie przyszedł na świat syn Grzegorz – lider zespołu „Republika.” Wybitny muzyk rockowy,autor muzyki, tekściarz, instrumentalista zdominował polską scenę muzyczną w ostatnim ćwierćwieczu XX stulecia. Zmarł nagle 22 grudnia 2001 r.
W artykule wykorzystano:
Tadeusz Chrzanowski (red.), „Leśnicy dla Niepodległej.”, Toruń 2018
Włodzimierz Jastrzębski, „W dalekim, obcym kraju.”, Pomorze.Bydgoszcz 1990
Zbigniew Dąbrowski, „Dzieje gminy Jeżewo w latach 1945 – 2005”, w: „Gmina Jeżewo.”, praca zbiorowa, Jeżewo 2005
Zbigniew Dąbrowski, „Uroczystość odsłonięcia tablic upamiętniających mieszkańców Gminy Jeżewo – ofiar niemieckiego nazizmu (1939 – 1945) i ofiar sowieckiego totalitaryzmu, kórzy zginęli w wyniku deportacji (1945 – 1946).”, Jeżewo 2011
Akta dotyczące deportacji do ZSRR w 1945 r., sygn. IPN By 28/5
Materiały archiwalne Sądu Grodzkiego w Świeciu w sprawie o uznanie za zmarłego, sygn. IPN By 19/1-806
Akty urodzenia Marii i Zbigniewa Ciechowskich, USC Jeżewo
„Almanach leśny – Rocznik personalny administracji Lasów Państwowych”, Warszawa 1933
Encyklopedia Powiatu Działdowskiego, epdz.powiatdziałdowski.pl (dostęp:29 XI 2020 r.)
