Po raz pierwszy wirus ASF został stwierdzony i opisany w Kenii w 1910 roku u świń, które miały kontakt z dzikimi afrykańskimi świniami. Na kontynencie europejskim pojawił się w 1957 roku zawleczony z Angoli do Portugali. W Polsce pierwsze przypadki odnotowano w 2014 roku na wschodzie kraju i do teraz sukcesywnie rozprzestrzenia się w kierunku zachodnim.

Występowanie ASF wśród dzików stanowi zagrożenie dla trzody chlewnej. Kraj, w którym wystąpi ASF narażony jest na bardzo duże straty ekonomiczne. To m.in. przez konsekwencje ewentualnego wstrzymania obrotu i eksportu świń, mięsa wieprzowego. Nie małe są również straty wynikające z padnięć zwierząt w hodowli a także konieczności likwidacji ognisk choroby.

U chorych zwierząt infekcja prowadzi do takich objawów jak: gorączka, osowienie, utrata apetytu, zaburzenia w poruszaniu się i problemy w oddychaniu. Wystąpić mogą również krwawienia (z nosa, krwawa biegunka, krwawienia skóry). Chore zwierzęta wykazują ograniczony odruch ucieczki lub inne objawy, jak niechęć do poruszania się i utrata orientacji. Choroba może być przenoszona bezpośrednio ze zwierzęcia na zwierzę lub pośrednio przez zanieczyszczone przedmioty.

Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF, w związku z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia.

Wirus ASF przez długi czas utrzymuje się w zwłokach padłych dzików, z tego powodu powinny być one usuwane ze środowiska.

ASF to groźna, szybko szerząca się choroba wirusowa, na którą chorują wyłącznie świnie domowe i dziki.

Więcje informacji :

ASF Aktualności z Polski

Postępowanie w przypadku znalezienia martwego dzika

ASF- Program bioasekuracji

Link do mapy obszarów : Tutaj