Wydawca treści Wydawca treści

Położenie i warunki lokalne

08.09.2023 | M. Kwaśniewska

Nadleśnictwo Dąbrowa będące jednym z 27 nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu położone jest w północno – wschodniej części województwa kujawsko- pomorskiego, w powiecie świeckim i zasięgiem terytorialnym obejmuje siedem gmin: Jeżewo, Dragacz, Świecie, Warlubie, Drzycim, Bukowiec i Osie. Północna granica nadleśnictwa rozciąga się na linii od miejscowości Lipinki, w kierunku na południowy wschód przez Bąkowo w okolicach Warlubia, aż do rzeki Wisły. Wschodnia granica biegnie po Wiśle w kierunku południowym aż do miejscowości Gruczno, w okolicach Świecia. W kierunku zachodnim, obszar nadleśnictwa sięga od miejscowości Miedzno w okolicach Osia (na północnym zachodzie), sięgając w kierunku południowym do miejscowości Drzycim i Przysiersk. Powierzchnia ogólna nadleśnictwa na dzień 04.09.2023 r. wynosi 19 148,52 ha, natomiast powierzchnia leśna 18 187,01 ha. Teren nadleśnictwa w całości wchodzi w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Bory Tucholskie".

Nadleśnictwo Dąbrowa, istniejące pod tą nazwą od 1869 roku. W czasie ponad 150-letniej historii ulegało podziałom terytorialnym i organizacyjnym. Obecnie składa się z dwóch obrębów:

Dąbrowa, składającego się z 6 leśnictw: Bursztynowo, Czersk Świecki, Dąbrowa, Kotówka, Kwiatki, Rulewo,
Laskowice, do którego zaliczono 8 leśnictw: Bedlenki , Bojanowo, Bzowo, Grabowiec, Gródek, Mniszek, Taszewo i Terespol.

Na terenie leśnictwa Bojanowo znajduje się szkółka leśna produkująca materiał sadzeniowy na potrzeby Nadleśnictwa Dąbrowa. W 1995 roku powstał Ośrodek Hodowli Zwierzyny „Dąbrowa”, który prowadzi wzorową gospodarkę łowiecką, w ramach którego została utworzona w 2007 roku Leśnictwie Kotówka zarodową zagrodą danieli, której zadaniem jest zwiększanie puli genowej dla tego gatunku.

Lasy nadleśnictwa wchodzą w skład największego kompleksu leśnego jakim są Bory Tucholskie i rosną na siedliskach borowych, gdzie głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna (stanowi ona około 87%), dąb (stanowi on około 2,6%) oraz pozostałe gatunki, takie jak olsza, brzoza i inne.

Na terenie nadleśnictwa ze względu na szczególnie cenne obszary utworzono trzy rezerwaty, o łącznej powierzchni ponad 76 hektarów, tj.

„Jezioro Fletnowskie”,
„Ostnicowe Parowy Gruczna”
„Grabowiec”

Ponadto na terenie nadleśnictwa znajdują się dwa parki krajobrazowe: Wdecki Park Krajobrazowy oraz Zespół Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą.

Oprócz w/w form na terenie nadleśnictwa znajduje liczne użytki ekologiczne, pomniki przyrody oraz strefy ochrony ptaków(bociana czarnego, bielika czy kani rudej).

Nadleśnictwo Dąbrowa słynie z maszynowego pozyskania drewna, z największej w Polsce populacji żyjących na wolności danieli, retencji wodnej oraz edukacji leśnej prowadzonej w Ośrodku Edukacji Leśnej „Dąbrówka”.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Zima jest piękna ale i niebezpieczna

08.01.2021 | tekst: Joanna Bock, zdjęcia: Tomasz Ziemak

Ogromne ilości opadłego śniegu, osiadające na gałęziach drzew i krzewów, wyglądają zjawiskowo – białe, ciężkie czapy wespół z gdzieniegdzie widocznymi zielonymi gałązkami sprawiają wrażenie wyjętych z kartki bożonarodzeniowej. A jednak pomimo niewątpliwego uroku, okiść jest bardzo niebezpieczna dla drzew.

To co dla jednych wydaje się magiczne dla nas leśników już tak do końca nie wygląda.

Bajkowo oblepione śniegiem drzewa wyglądają pięknie ale takie nadmierne obciążenie gałęzi czy całych koron przez ciężki, mokry snieg bywa już dla drzew (szczególnie mlodych) ale i dla nas dosyć niebezpieczne.

To zjawisko nadmiernego oblepienia drzew śniegiem nazywamy okiścią. Mokry śnieg padający na wyziębione gałęzie przymarza w nocy warstwami do ich powierzchni powodując przeciążenie koron i ich nadmierne wychylenie. Przy silnym nachyleniu i przekroczeniu wytrzymałości drewna następuje łamanie pni na różnych wysokościach. Bardziej narażone na przeciążenia są drzewa iglaste ze względu na szczotki igieł, które zwiększają powierzchnię zalegania śniegu.

Czasem łamanie dotyczy nawet całych drzew, zwłaszcza tych które mają szerokie konary i rozbudowane korony. Takie drzewa nazywamy śniegołomami. W przypadku gdy całe drzewo ulegnie odwróceniu mamy do czynienia ze śniegowałem.

Snieg wydaje się być lekkim puchem ale wystarczy, że ulwpimy śnieżkę i sam możemy się przekonać jak boli uderzenie z niej. Graniczne wartości chwilowego obciążenia śniegiem wynoszą 40−50 kg/m² dla świerka i 30−40 kg/m² dla sosny (co odpowiada grubości pokrywy 15−40 cm w zależności od gatunku). Kiedy jednak śnieg przeleguje dłużej w koronach, wartości graniczne są jeszcze mniejsze. Największe szkody wyrządza padający śnieg przy temperaturze od –5°C do +0,6°C. Mokry śnieg charakteryzuje się ponad 2 razy większą gęstością niż suchy.

Okiść może powodować duże szkody w mlodnikach i drzewostanach jednogatunkowych. Nieraz dzieje się to na podstawie efektu domina. Wystarczy, że kilka drzewek ugnie się pod ciężarem i oprze o swojego sąsiada i szkody mogą mieć spore rozmiary. Większość tak nienaturalnie wygiętych drzewek nie wraca do pierwotnego stanu.

Wielu z Was odwiedza nasze lasy przez cały rok także zimą. Prosimy uważajcie. Bajkowe, śnieżne czapy mogą być bardzo niebezpieczne. Nie pozistawiajcie samochodów pod zbyt nasnoezonymi gałęziami bo nie wiadomo kiedy taka może pęknąć i uszkodzić nam auto. Uważajcie także podczas spacerowania. Czasami warto spojrzeć w górę.

Służby leśne i Zakłady Usług Lesnych cały czas jeżdżą, obserwują i usuwają to co zagraża bezpieczeństwu, przejazdowi oraz linią energetycznym głównie nadłamane gałęzie lub nadmiernie wygiete drzewa.

Zobacz »