Mieliśmy to szczęście z kolegą leśniczym Tomaszem Tadeja, że mimo tego, że jesteśmy pracownikami nadleśnictwa a nie dyrekcji mieliśmy możliwość uczestnictwa w bardzo nietypowym szkoleniu. Czemy było ono nietypowe? Szkolenie w całości odbywało się na zewnątrz – łącznie z jednym noclegiem i wszystkimi posiłkami. Za krzesła służyła nam leśna murawa i drewniane pieńki w tle szumiały drzewa, a dookoła nas piękne wodne krajobrazy Nadleśnictwa Zamrzenica (gospodarza szkolenia) – z jednej strony urokliwe leśne jeziorko z drugiej Zalew Koronowski.  Wydawało by się, że dla leśników to nic nadzwyczajnego ale nawet mało kto z nas spędził dwie doby w lesie bez przerwy.

Czego się uczyliśmy?  Jak korzystać z lasu w sposób świadomy i bezpieczny, jak przygotować się do leśnej wyprawy oraz jak nie pozostawić po sobie śladów bytności. Czy może być lepszy temat dla osób, które zajmują się koordynacją funkcjonowania obszarów pilotażowych buschcraftu i surwiwalu? Szkolenie przybliżało nam podstawy etyki outdoor`owej w zgodzie z filozofią Leave No Trace. Naszymi przewodnikami w tej dziedzinie byli koledzy z ze Stowarzyszenia Polska Szkoła Surwiwalu.

Niezapomnianym przeżyciem podczas spotkania był nocleg w tym samym miejscu, w którym odbywało się szkolenie czyli w lesie. Dla wielu z nas nocleg w hamaku, w środku lasu, był czymś zupełnie nowym. Na szczęście warunki nam sprzyjały- przede wszystkim nie padało ale noc pod gołym niebem, gdzie od całego leśnego świata i porannej rosy oddzielał nas cienki tarp (czyli taka mata rozpięta nad hamakiem) a ciemność potęguje wszelkie odgłosy – nawet te najcichsze szmery powodowała, że na początku zamiast spać- nasłuchiwaliśmy. A było co. W tym właśnie czasie na terenie nadleśnictwa odbywało się rykowisko. Poranna kąpiel w chłodnej wodzie Zalewu dopełniła całość.

Podsumowując te dwa dni należy powiedzieć, że takie szkolenie powinni przejść wszyscy, którzy świadomie chcą korzystać z lasu. Nam także będzie zdecydowanie łatwiej zrozumieć osoby, które z naszych obszarów pilotażowych korzystają. Mamy więc nadzieję, że zasada „zostaw las w takim stanie w jakim go zastałeś, a najlepiej gdyby nikt nie zauważył, że w nim byłeś” będzie stosowana przez nas wszystkich.