Wydawca treści Wydawca treści

Zasoby leśne

Blisko 82% siedlisk Nadleśnictwa to siedliska borowe. Bór świeży (Bśw) występuje na 46,6%, bór mieszany świeży (BMśw) - 27,8% i około 14,9% zajmują siedliska lasu mieszanego świeżego (LMśw).

                      

                                                     

Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, zajmująca 89,1% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. W porównaniu z ubiegłym dziesięcioleciem stan ten zmniejszył się na korzyść dębu, który obecnie stanowi około 3% lasów Nadleśnictwa.

Udział gatunkowy:

Zasobność:

Przeciętna zasobność z ha w porównaniu z poprzednim dziesięcioleciem wzrosła o ponad 35% i obecnie wynosi 219 m3/ha. Przeciętny wiek d-stanów wynosi 56 lat. Miąższość grubizny netto zaprojektowana do pozyskania w użytkach rębnych w I 10-leciu wynosi 415,546 m3. Etat miąższościowy użytków przedrębnych (na 10-lecie) wynosi 308,768m3. Średni roczny rozmiar pozyskania drewna wynosi 72 tys. m3 grubizny.

Siedliska leśne:


 


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Zima jest piękna ale i niebezpieczna

Zima jest piękna ale i niebezpieczna

Ogromne ilości opadłego śniegu, osiadające na gałęziach drzew i krzewów, wyglądają zjawiskowo – białe, ciężkie czapy wespół z gdzieniegdzie widocznymi zielonymi gałązkami sprawiają wrażenie wyjętych z kartki bożonarodzeniowej. A jednak pomimo niewątpliwego uroku, okiść jest bardzo niebezpieczna dla drzew.

 
To co dla jednych wydaje się magiczne dla nas leśników już tak do końca nie wygląda.
Bajkowo oblepione śniegiem drzewa wyglądają pięknie ale takie nadmierne obciążenie gałęzi czy całych koron przez ciężki, mokry snieg bywa już dla drzew (szczególnie mlodych) ale i dla nas dosyć niebezpieczne.
To zjawisko nadmiernego oblepienia drzew śniegiem nazywamy okiścią. Mokry śnieg padający na wyziębione gałęzie przymarza w nocy warstwami do ich powierzchni powodując przeciążenie koron i ich nadmierne wychylenie. Przy silnym nachyleniu i przekroczeniu wytrzymałości drewna następuje łamanie pni na różnych wysokościach. Bardziej narażone na przeciążenia są drzewa iglaste ze względu na szczotki igieł, które zwiększają powierzchnię zalegania śniegu.
Czasem łamanie dotyczy nawet całych drzew, zwłaszcza tych które mają szerokie konary i rozbudowane korony. Takie drzewa nazywamy śniegołomami. W przypadku gdy całe drzewo ulegnie odwróceniu mamy do czynienia ze śniegowałem.
Snieg wydaje się być lekkim puchem ale wystarczy, że ulwpimy śnieżkę i sam możemy się przekonać jak boli uderzenie z niej.  Graniczne wartości chwilowego obciążenia śniegiem wynoszą 40−50 kg/m2 dla świerka i 30−40 kg/m2 dla sosny (co odpowiada grubości pokrywy 15−40 cm w zależności od gatunku). Kiedy jednak śnieg przeleguje dłużej w koronach, wartości graniczne są jeszcze mniejsze. Największe szkody wyrządza padający śnieg przy temperaturze od –5°C do +0,6°C. Mokry  śnieg charakteryzuje się ponad 2 razy większą gęstością niż suchy.
 
Okiść może powodować duże szkody w mlodnikach i drzewostanach jednogatunkowych. Nieraz dzieje się to na podstawie efektu domina. Wystarczy, że kilka drzewek ugnie się pod ciężarem i oprze o swojego sąsiada i szkody mogą mieć spore rozmiary. Większość tak nienaturalnie wygiętych drzewek nie wraca do pierwotnego stanu.
 
Wielu z Was odwiedza nasze lasy przez cały rok także zimą. Prosimy uważajcie. Bajkowe, śnieżne czapy mogą być bardzo niebezpieczne. Nie pozistawiajcie samochodów pod zbyt nasnoezonymi gałęziami bo nie wiadomo kiedy taka może pęknąć i uszkodzić nam auto. Uważajcie także podczas spacerowania. Czasami warto spojrzeć w górę.
Służby leśne i Zakłady Usług Lesnych cały czas jeżdżą, obserwują i usuwają to co zagraża bezpieczeństwu, przejazdowi oraz linią energetycznym głównie nadłamane gałęzie lub nadmiernie wygiete drzewa.